Onderzoekers ontdekken dat vrouwen al 3500 jaar synthetische cosmetica gebruiken

Jarenlang hebben vrouwen zichzelf voor de spiegel neergestreken om hun gezichtsproblemen te penseel en weg te spoelen in een dagelijks ritueel van proberen er zo perfect mogelijk uit te zien. Het blijkt dat de praktijk van het maken en toepassen van cosmetica niet alleen maar in de maak is. In feite is het al eeuwen en zelfs millennia aan de gang.

In juli maakte een archeologische expeditie door onderzoekers van de Universiteit van Parijs-Saclay in Frankrijk een verrassende ontdekkingstocht door de ruïnes van het oude Egypte. Ze ontdekten cosmetica in een van de graven en verdreven de heersende opvatting dat de items eenvoudigweg gemaakt waren van natuurlijke ingrediënten. In werkelijkheid hebben verdere tests aangetoond dat de cosmetica eigenlijk al 3500 jaar geleden door scheikundigen werd gemaakt. Klaarblijkelijk was Cleopatra niet groot voor natuurlijke producten voor haar make-up.

LEES MEER: 25 producten uit de vroege jaren 2000 die ons grote nostalgie hebben gegeven 

De schoonheidsartefacten werden door een proces gevoerd dat bekend staat als koolstofdatering, gewoonlijk gebruikt om de ouderdom van een ontdekt voorwerp te bepalen, hoewel het een techniek is die effectiever is op organisch materiaal, zoals fossielen. De meeste levenloze artikelen, zoals de te analyseren cosmetica, misten een element dat bekend staat als radioactief koolstof-14 en dat, in tegenstelling tot zijn organische tegenhangers, dat atmosferisch geproduceerde element niet in de loop van de tijd kan opslaan.

Maar het Franse team ontdekte dat loodcarbonaten in de cosmetica de eigenschappen hadden om koolstof-14 op te nemen. Die ontdekking hielp onderzoekers niet alleen om vast te stellen wanneer de cosmetica werd gemaakt, ze konden ook bepalen wat werd gebruikt om de cosmetica te maken.

Het bleek dat blush-poeders en foundationpigmenten verbindingen gebruikten zoals cerussite, fosgeniet en veruit de meest populaire basis, een combinatie van cerussite en hydrocerussite, die veelvuldig werd gebruikt voor wittere teinturen. De laatste was blijkbaar zo'n hot item, het was eeuwenoude basis.

Het grootste nadeel van het gebruik van cerussite toen was dat de hoofdinhoud ervoor zorgde dat vrouwenhaar uitviel, vandaar het hoge voorhoofd dat te zien is in portretten van de monarchie. Tegen de 19e eeuw maakte cerussite echter plaats voor veiliger producten met zinkoxide. Desondanks is cerussite nog steeds een attractie voor edelsteencollectoren vanwege de glanzende eigenschappen van het kristal.

Ironisch genoeg is de nieuwste stap in de cosmetica-industrie om zo ver mogelijk weg te gaan van synthetische verbindingen, gezien de connectie tussen dergelijke producten en de smet van de natuurlijke omgeving. Misschien is dit een aanwijzing dat de schoonheidsmarkt een volledige cirkel heeft bereikt door meer natuurlijke producten op de ouderwetse manier te introduceren. Of op zijn minst op een manier die veel ouder is dan het Egypte van weleer.

LEES MEER: 15 Haar- en make-uptrends uit de jaren 80