Startpagina » Mijn leven » Te vertellen of niet te vertellen? - Bedtijdbekentenissen

    Te vertellen of niet te vertellen? - Bedtijdbekentenissen

    Als je een relatie hebt, voel je je misschien schuldig over een paar beklaagden voor het slapengaan. Maar om te vertellen of niet te vertellen? Leer van deze ervaring en beslis. Jim Cogger reflecteert op zijn tijd van biechten en de gevolgen daarvan.

    We hebben allemaal onze eigen vuile was die we onder het tapijt proberen te duwen, elke keer als we verder gaan uit een relatie en uitgaan met iemand die nieuw is.

    Maar zou u uw nieuwe partner moeten laten weten over uw voorbije escapades?

    Moet je het vertellen of geheim houden?

    Leer van mijn ervaring en gebruik het in je eigen relatie, want eerlijk gezegd kan het maken van een verkeerde zet meer kwaad dan goed doen in de liefde.

    Om te vertellen of niet te vertellen

    De vreemdste dingen in het leven kunnen in de meest perfecte tijden gebeuren.

    Heb je ooit zoiets meegemaakt?

    Zoals een van die momenten waarop alles zo perfect is, en je gewoon je mond laat lopen en besluit te praten over een paar domme dingen.

    En in een oogwenk gaan dingen gewoon van perfect naar slecht, en slecht naar verschrikkelijk.

    Als je je afvraagt ​​waarover ik het heb, heb ik het over bekentenissen, vooral over oude geliefden, aan een nieuwe geliefde.

    Ik heb mensen horen zeggen dat bekentenissen over een vroegere liefde het laatste is dat je tegen je geliefde zou moeten zeggen, en dat geen biechtvader ooit schoon zou komen, maar ik denk dat ik gewoon heel erg stom was.

    Of misschien heb ik mezelf overdreven.

    Eerlijk gezegd weet ik niet waar ik fout ben gegaan, maar dat deed ik. Dus laat me je vertellen over de fouten die stervelingen zoals ik maken in de liefde, en over hoe we soms onze geest verliezen. Misschien zou je dan niet zo stom zijn als ik.

    Leven in een gelukkige wereld met mijn geliefde

    Megan en ik zijn bijna acht jaar verliefd geweest tot op de dag van vandaag. We zijn niet getrouwd. We zijn blij om verliefd te zijn en besloten om te trouwen als de tijd rijp was, en het weer, beter.

    Megan is een fantastische meid en ik ben het gelukkigst als ik bij haar ben. Ze is perfect - mooi, intelligent en heel grappig.

    Ze heeft altijd veel van me gehouden en we zijn heel blij dat we bij elkaar zijn. We gingen uit toen ze net van de middelbare school afstapte en ik was net naar de universiteit gegaan. Toen ik Megan voor het eerst zag, werd ik meteen geslagen. Nog voordat ik het wist, was ik echt verliefd.

    Een paar maanden hofmakerij, en ook zij werd verliefd op mij. Het was haar eerste keer dat ze verliefd was. En ik ... was een paar keer verliefd geweest, en in fysieke relaties, nog een paar keer.

    Natuurlijk wist ze dat niet. Wat was het eigenlijk om er met haar over te praten? Het was mijn verleden en ze worden voor een reden ex-vlammen genoemd, toch? Ja, ik had mijn kleine hersens verzonnen om er ooit nooit met haar over te praten. Deze geheimen moesten zo geheimzinnig zijn dat ik erover had nagedacht om ze naar mijn graf te brengen.

    Naarmate de relatie dichterbij kwam, werden we elke dag verliefder. En ik kan het me niet zo goed herinneren, maar ik vermoed een jaar lang onze relatie, ze vroeg me eerst de vraag die ik wenste dat ze me nooit zou vragen.

    "Hoe vaak ben je uit geweest of heb je met iemand voor me gereden?" ??

    De verkeerde vraag beantwoorden

    Nu wist ik waar dit vandaan kwam. Ze wilde het horen uit de mond van het paard, en ik ben er vrij zeker van dat die gedachte een paar keer in dat eerste jaar bij haar opkwam.

    Ik keek haar gewoon aan en zei: "Wel, lieverd, jij bent de eerste persoon waar ik verliefd op ben geweest!" ?? en kuste haar. We begonnen allebei te lachen en het volgende was dat ik een gelukkig telefoontje kreeg, en godzijdank was het gesprek vergeten. Maar ik wist precies op dat moment dat ze wist dat ze niet mijn eerste was. Verdorie, waarom zou ik niet overtuigender zijn! Misschien was het omdat ik niet klaar was voor die vraag, of misschien hoopte ik dat ze het nooit zou vragen.

    Maar het was overduidelijk dat ze het zou willen weten. Het was haar eerste echte relatie, dat wist ik zeker. Ze had er een paar keer over gesproken en had het over hoe het leven verandert als je verliefd bent. Op al die momenten bleef ik gewoon stil, en hield mijn adem in, wachtend op een excuus om het onderwerp te veranderen voordat ze de vraag over exen naar me stak.

    Ze had altijd geweten dat ze niet de eerste was met wie ik was geweest. Nu zegt ze dat het een instinct van een vrouw is.

    De vraag verscheen zo nu en dan, en op een dag, na een paar goede uren in bed, terwijl ze in mijn armen lag, vroeg ik haar of ze wilde weten over mijn vroegere relaties. Ze sprong meteen op en schreeuwde: "Ja!" ?? Nu, ik weet dat een paar van de doorgewinterde pro's kunnen denken dat ik iets verkeerd heb gedaan, maar ik wilde het haar echt vertellen.

    Ik ben nooit van plan geweest haar alle details te geven, dus ik heb zojuist gesproken over mijn affaires en mijn meest recente relatie voor haar, en over hoe lang het duurde, en waarom we uit elkaar gingen. Ze vond het heel goed en ze was heel blij om te horen wat ik haar vertelde. Blijkbaar had het een enorme last van haar borst nodig.

    De stilte voor de storm

    Megan was in orde voor een paar maanden, en opnieuw begonnen de gesprekken naar mijn exes te drijven. Het heeft me nooit bang gemaakt of me ongemakkelijk laten voelen. We hadden een geweldige relatie, en we hadden het altijd leuk om over zo ongeveer alles te praten, inclusief exen en verliefdheid. Ze wilde praten over mijn meest recente ex met wie ik iets meer dan een jaar naar buiten ging, en ze wilde vooral weten over mij en haar en de samenzijn.

    Ik heb het altijd gebruikt om zijn schouders eraf te halen, maar mijn ex bleef maar bijsnijden. Al snel begon Megan informatie uit te wisselen over mijn rendez-vous en escapades, en ik vertelde haar de basisbehoeften die ze moest weten. Dingen zoals waarom we uit elkaar gingen, waar we eerst kusten, hoe dat meisje en haar persoonlijkheid was, mis ik haar en de grootste vraag, "Naar welke basis ben ik geweest, met haar?" ??

    Ik beantwoordde al haar vragen en hield haar zorgen in het achterhoofd. Denk ik aan haar of mis ik haar? Natuurlijk niet, ze is geschiedenis. Waarom zijn we uit elkaar gegaan? Het was wederzijds, dingen lukten gewoon niet. Hoe is zij als persoon? Best aardig, maar ze kan gewoon niet met jou vergeleken worden, Megan! Muah!

    "Welke basis ben je geweest, met haar?" ??

    "Err ... Megan, moeten we hier echt over praten?" ??

    "Uhh ... Gewoon een kus, oke, we hebben gewoon zoen en een beetje meer, dat is het." ??

    "Oké, ik vertel je de waarheid. Ik ben met haar naar het tweede honk geweest. Niets meer."??

    "Nee, ik ben niet naar het derde honk geweest. Oh ... kay, ik heb zojuist mijn handen erin gelegd, slechts één keer. Ik meen het. Ik beloof."??

    Na zeven jaar samen waren mijn antwoorden over mijn seksuele vooruitgang met mijn ex hier op neergekomen, dat ik maar één keer naar het derde honk was geweest en dat het niets anders was dan een beetje grazen van de huid. Ik heb zelfs gezworen, ik had mijn vingers gekruist. Weet je wat grappig was? Het feit dat Megan en ik veel verder zijn gegaan in bed dan wat ik heb gedaan met een van mijn exen, maar toch wil ze gewoon weten hoe ver ik ben met die ene ex, bijna een decennium geleden!

    Willen alle mensen weten hoeveel punten hun geliefden hebben gescoord met hun ex, ik denk niet dat ik het echt zou willen weten. En zelfs als ik het zou leren kennen, denk ik niet dat het me zou storen. Het is allemaal verleden tijd, nietwaar? We kenden elkaar niet eens voordat we elkaar ontmoetten. Dus waarom in paniek raken en je er zoveel zorgen over maken, wat zeg je?

    Heb je ooit last gehad van die lijn, om te vertellen of niet te vertellen?

    Megan en ik begonnen meer te praten over mijn ex toen de dagen voorbijgingen. Het was allemaal goed tot die grote dag, toen we helemaal alleen thuis waren, geen vrienden, geen bezoekers, geen mail, niets. Het was een perfecte luie zaterdagmiddag. We ontkurken een fles wijn en leunden achterover in elkaars armen. En gepraat. Realiseer je je hoe dodelijk dit brouwsel zou kunnen zijn? Drinken. En. Praten. Kan er iets ergers zijn?

    Mijn bekentenissen naar bed brengen

    Een paar uur in de wijn, en we eindigden in bed met de vierde fles wijn. We begonnen de liefde te bedrijven en vies te praten, en terwijl we dat deden, vroeg ze me hoe ver ik met mijn ex in bed lag. Ik was op een buzz, met de verschillende sensaties in mijn lichaam en mijn hoofd.

    "Zou je boos worden als ik je de waarheid vertelde over mijn ex?" ?? Vroeg ik dwaas.

    "Nee, ik zweer dat ik het niet erg vind wat je zegt," ?? antwoordde ze slim.

    En toen zei ik het allemaal. Ik weet niet wat me dat heeft laten zeggen, maar ik heb expliciete details besproken. Ik weet echt niet of het was omdat we de liefde bedrijven, maar ik heb haar alles verteld. De zin die het allemaal kan samenvatten is: "Ik heb seks gehad met veel van mijn exen ..." ??

    Ja, nu weet je wat ik bedoel, goed?

    Zou je dat ooit aan je eigen partner van bijna een decennium vertellen, en ook dat, terwijl je seks met haar hebt ?! Ik denk het zeker niet.

    Maar toen gebeurde er niets. Ze sneed me niet af of duwde me opzij. We hebben zojuist glorieuze gepassioneerde seks gehad. Als ik er nu aan denk, denk ik zelfs dat we die dag betere seks hebben in vergelijking met andere dagen. Slechts een moment, toen ik op dat moment in mijn leven stilstond, zei ik tegen mezelf: "Weet je, Jim, je bent in orde. Je bent echt. Je weet dat je het juiste hebt gedaan ... "??

    En toen, met gelukkige gedachten en wijn in mijn hoofd, viel ik in slaap. Ik weet niet hoe lang, maar ik werd wakker om een ​​blauw licht te zien. Alles was nog steeds duizelig en ik probeerde scherp te stellen. Mijn horloge knipperde om 3:42 uur. Ik keek recht naar de lichtbron en na bijna een minuut realiseerde ik me dat het een laptop was. En Megan gebruikte het. "Meg, wat ben je aan het doen? Moet je niet slapen? Het is bijna vier uur in de ochtend ... "??

    "Nee. Ga terug naar bed. Ik ben niet slaperig. Ik moet dingen doen, "?? zei ze zonder te kijken.

    Een nieuwe start zonder schuldig geweten

    Ik was ook te gretig om ruzie te maken en viel achterover in bed. Ik werd de volgende ochtend wakker en op de een of andere manier zag ik dat Megan niet goed was. En toen herinnerde ik me! Goh, ik had haar verteld over mijn exen en mijn seksuele verleden de vorige dag.

    "Megan, hey ... als je boos bent over wat ik je gisteren heb verteld ... kijk, het spijt me dat ik dat zei oke ... het was echt niet zo ..." ?? Ik begon.

    Ze heeft me in het midden gesneden. 'Jim, ik ben blij dat je me dat hebt verteld. Werkelijk. Maar waarom verstopte je het in hemelsnaam voor mij? En de keren dat je me hebt beloofd en vertelde dat er niets over jou te weten was, wist ik niet ... Ik weet gewoon niet hoe ik je meer kan vertrouwen. Je liegt al die jaren tegen me. En het doet pijn, Jim ... dat doet het echt. "??

    Ik voelde me tegelijkertijd vreselijk en stom.

    Waarom moest ik iets verzinnen waarvan ik zeker wist dat het het laatste was wat ze moest weten? Ik had lang geleden besloten dat mijn seksuele escapades geheimen waren die ik naar het graf zou brengen. Ik was gek om mijn verleden eruit te hebben gegooid boven een fles wijn. Maak die vier.

    'Weet je, Jim, wat het meest pijn doet, was dat ik dacht dat we allebei seks hadden en dat we voor de eerste keer ons lichaam verkenden. Ik dacht dat het speciaal was. En nu voel ik me een idioot. Ik dacht dat de eerste keer dat we seks hadden speciaal was voor ons allebei. Ik heb nooit geweten dat je je ding voor andere vrouwen in andere vrouwen hebt gestopt! Ik wil je gezicht niet zien, ik haat je ... ik voel me zo bedrogen ... ik denk dat we het uit moeten maken! "??

    Damn! Damn! vloek!

    Ik was verdwaald in mijn hoofd. Ik was ondergedompeld in de blauwe waas van gedachten, en ik kon de verre echo van Megans woorden horen. "… we zouden het uit moeten maken… "?? en toen merkte ik het besef.

    Op dat moment werd ik doorboord door gedachten die ik nauwelijks kon achterhalen. Maar ik kende één ding. Ik had dingen gezegd die ik haar nooit had moeten vertellen. Tegen de tijd dat ik mijn gedachten bij elkaar bracht, had Megan zichzelf in de slaapkamer vastgeschroefd. Ik klopte de deur voor een goed half uur. En ze schreeuwde terug naar me om haar met rust te laten. Ik besloot dat ze wat tijd alleen nodig had, dus ik verontschuldigde me bij haar, opnieuw en opnieuw, en vertelde haar dat ik wilde praten wanneer ze er zin in had.

    De dingen waren in bijna geen tijd definitief veranderd van perfect naar rommelig. Zou ik geweten hebben dat ik een argument zou krijgen dat zo lang zou duren, de dag waarop ik de wijn voor het eerst ontkurkte? Alles wat ik bedacht, was slechts vierentwintig uur eerder 'gelukkige momenten'.

    Megan kwam die avond naar buiten, maar ze praatte niet zo goed. En ze wilde niets horen over mijn exen.

    De dagen veranderden in een week en toen een paar weken. We begonnen te praten en plezier te maken, maar toen was er geen seks! Elke keer als ik het initiatief nam, duwde ze me gewoon weg met een ongemakkelijke glimlach. Dus wat moest het in hemelsnaam betekenen? Nu word ik gestraft voor het vrijen met een paar vrouwen, nog voordat we beiden in elkaars leven kwamen. Het was oneerlijk. Ik zou het niet erg gevonden hebben als ze ook met iemand anders zou hebben geslapen ... denk ik.

    Herstel van mijn bekentenis

    We gingen zitten en spraken er op een avond over, en ik probeerde haar ervan te overtuigen dat het allemaal voorbij was, en ik kon er niets aan doen. Ik vertelde haar dat ik het haar niet wilde vertellen omdat ik bang was dat ze te ontdaan zou zijn van mijn verleden.

    En ik wilde het haar niet vertellen, omdat het haar pijn zou doen. Aanvankelijk was ze hufterig, maar naarmate het gesprek duurde, opende ze zich en begon ze terug te praten. Uiteindelijk was het nog een maand voordat we opnieuw seks hadden. Het was geweldig, maar er was iets ongemakkelijks aan. En toen ik het aan Megan vroeg, zei ze: "Ik kan er niets aan doen, oké? Ik bedoel, dat ding dat in mij gaat is in God gegaan weet hoeveel vrouwen! "??

    Verdorie, het was nog steeds niet voorbij. Ik vroeg me af of het ooit voorbij zou zijn.

    De dingen kwamen nu weer terug, een jaar later, maar mijn exes kronkelen nog steeds af en toe in gesprekken. Seks is weer geweldig en we zijn gelukkig. Ik heb haar verteld over mijn seksuele escapades in het verleden en ik ben er heel blij mee. Ik heb nu een zuiver geweten.

    Om te vertellen of niet te vertellen - Biechten de bekentenissen echt?

    Maar als ik erover nadenk, vraag ik me af, zou mijn geweten er echt zo last van hebben gehad, als ik Megan niet had verteld?

    Misschien niet. Misschien zou ik er zo nu en dan gewoon aan denken en alles vergeten.

    Misschien had Megan gemoedsrust kunnen hebben, en voelde ze speciaal aan het denken dat zij degene was die voor het eerst seks met me had, zoals ik met haar had. Of misschien voelt ze zich nu beter, nu ze zich geen zorgen hoeft te maken over zeuringen over mijn verleden.

    Maar beide manieren, mijn bekentenissen hebben ons niet echt geholpen. Ik voel me hol, alsof ik geen geheimen meer in mij heb, vooral gezien het feit dat ik erover had nagedacht om mijn geheimen naar het graf te brengen. En Megan voelt zich bedrogen en gekwetst.

    Ze zegt dat het ten goede is gebeurd en dat ze nu gelukkiger is.

    Ik zeg, ik weet nog steeds niet zeker of dat een goede zet was.

    Misschien zou het veel beter zijn geweest als ik mijn mond hield, en ik had een schoner verleden kunnen portretteren en ze had zich veel specialer gevoeld. Zij is de meest speciale persoon in mijn leven, maar toch, misschien zou dat ene gesprek haar achtervolgen en haar minder speciaal doen voelen.

    Als ik de tijd kon terugdraaien, zou ik het haar niet hebben verteld. Mijn bekentenis was gewoon niet de moeite waard die het haar heeft veroorzaakt. Maar dan kan er altijd een andere dag zijn, een paar jaar later, als ik het haar toch heb verteld. Maar als ik haar een paar jaar later over haar verleden moest vertellen, weet ik zeker dat ik niet dronken zou zijn of seks met haar zou hebben terwijl ik biechtte!

    Als je ooit bent geconfronteerd met een bekentenisdilemma, zou ik willen voorstellen dat je het goed verborgen houdt. Een bekentenis uit het verleden is de pijn niet waard. Maar als het je lastig valt, ga je gang en vertel het je partner. Ik kan je verzekeren dat je hart een stuk lichter aanvoelt. Maar zouden je geheimen je vriend pijn doen? Dat kan ik echt niet zeggen. Maar ik heb een goed idee!

    Als je nadenkt over die grote vraag over al dan niet vertellen, vooral over relaties uit het verleden, denk dan eens goed na en vraag jezelf af of je partner echt de waarheid moet weten. Per slot van rekening is iedereen die die onwetendheid heeft gezegd gelukzalig was een wijze man!