Startpagina » Mijn leven » Bekentenissen van een toevallige anorexia

    Bekentenissen van een toevallige anorexia

    We weten allemaal dat anorexia een vreselijke toestand is, maar kan iemand erin struikelen zonder het te weten? Lees verder voor mijn ervaring als een toevallige anorexia.

    Ik weet wat je denkt: per ongeluk anorexia? Hoe werkt dat?

    Voor degenen die de laatste 30 jaar onder een steen hebben geleefd, is anorexia nervosa een eetstoornis waarbij de patiënt niet eet, om een ​​slanker figuur te behouden of te verkrijgen. Dit kan gepaard gaan met strikt tellen van de calorieën, lichaamsdysmorfie, regelrechte weigering om te eten en de intense angst voor gewichtstoename.

    Hoewel ik geen duidelijk beeld krijg van wat ik persoonlijk weet als een vreselijke toestand, wist ik nooit hoe ik erover struikelde om het te hebben.

    Ik ben niet het type persoon dat schuwt van voedsel. Ik hou van eten. Voordat dit allemaal gebeurde, at ik er veel te veel van, en soms doe ik dat nog steeds. Ik was ook erg anti-eetstoornis en dacht niet dat je mager moest zijn om cool of mooi te zijn. Toegegeven, toen ik in mijn tienerjaren was, was ik vrij klein in zowel lengte als gewicht. Toen begon ik de kilo aan te trekken vanwege de drievoudige charme van:

    # 1 Ik ga van de pil af en verpulver mijn hormonen omdat ...

    # 2 Ik ben net gedumpt door mijn vriendje van 3 jaar op lange termijn en ...

    # 3 Ik begon een nieuwe baan bij een ouderwetse jaren 1950-diner met al het gratis ijs dat ik kon eten - dat gaat veel te goed met # 2, zoals blijkt.

    Het begon toen ik 21 werd

    Ik was nooit het meisje dat dacht aan gewicht, en ik was nooit het meisje dat depressief werd, zelfs niet over grote gebeurtenissen in het leven. Sterker nog, ik was me er zo van bewust dat het op dat moment een vriend van me kostte om me te vertellen dat ik er "veel beter" uit zag ?? met gewicht op om me te laten beseffen dat ik helemaal geen gewicht had.

    Hoe dan ook, ik ging door op deze manier totdat ik langzaam depressief werd. Was ik depressief vanwege mijn lichaam? Nee, het was meer een weerspiegeling van waar ik dacht dat ik in dat stadium van mijn leven zou zijn dan waar ik eigenlijk was. Ik had op dit moment geen werk, geen man meer dan 2 jaar en een hoop mensen waar ik geen interesse in had, achtervolgde me tot het punt dat ik onaangenaam was.

    Uiteindelijk nam mijn depressie het over en hoewel ik het moment waarop het begon niet precies kon bepalen, herinner ik me duidelijk dat ik op een bankje in het winkelcentrum zat met mijn beste mannelijke vriend en naar alle magere meisjes keek die voorbij liepen in hun kniehoge laarzen en body-hugging tops en het besef dat ik niet langer het "hete meisje" was ?? Ik zat op de middelbare school.

    Doe het op een gezonde manier

    Ik begon elke nacht een uur lang op de loopband in mijn kelder te lopen, terwijl ik fantasieboeken las met een nep Brits accent. Oordeel niet. Dit duurde de volgende paar maanden onafgebroken totdat ik een kledingmaat of twee liet vallen. Ik was opgewonden, maar het was traag.

    Depressie neemt het over

    Ondanks dat ik nooit een goede depressie heb meegemaakt, zelfs niet na de breuk met mijn vriend op de lange termijn, nam deze ziekte het over totdat ik niet langer wenste op te staan ​​en mijn bed te verlaten. Ik voelde me een mislukkeling in het leven, in mijn spiritualiteit en in mijn ouders.

    Depressie, zo leerde ik, maakt je een erg egoïstisch persoon. Plotseling besefte ik dat wanneer ik met mijn vrienden en familie sprak, alles waar ik over leek te praten mijn problemen en emotionele valkuilen waren. In feite was de enige persoon met wie ik goed communiceerde mijn beste mannelijke vriend.

    Accidentele anorexia

    Al snel werd ik 22 en in een handvol maanden stopte ik met eten. Het was een vreemde vorm van anorexia, want ik was niet van plan om te stoppen met eten, ik had niet besloten om op een ongezonde manier af te vallen, en ik had ook niet het gevoel dat ik een wanhopige poging deed om iets in mijn leven te beheersen.

    Zoals gezegd, de enige keer dat ik oplichtte was rond mijn volledig platonische vriendschap met mijn mannelijke beste vriend. We zagen elkaar twee keer per week. Het was de enige keer dat ik at, en hij was de enige persoon die me kon laten eten, ook al was het een minimale hoeveelheid. We begonnen samen lange afstanden af ​​te leggen. Aan het einde van onze hangouts zou ik nooit meer weg willen, bij zijn huis blijven tot we allebei in slaap vielen en daarna om 4 uur 's morgens de 2 uur durende wandeling naar huis maakten.

    Met mijn nieuw verworven eetprobleem en 8 uur per maand van intensief wandelen naar huis van mijn vriend en vele uren wandelen op loopbanden 's nachts, daalde ik als aambeelden. Ik ging binnen drie of vier maanden van maat 11 naar maat 3. Ik besefte dat dit een probleem werd toen mijn moeder me een week lang liet shoppen om mijn broek te vervangen door een maat 8, en binnen 2 weken keerden we terug naar dezelfde winkel om me een nieuwe broek te geven in maat 6. Dit gebeurde te snel.

    In die tijd woonde ik bij mijn ouders en zij stonden erop dat ik de voedingsdrank "Boost" ging gebruiken. ?? Deze chocoladedrank bevat 26 vitamines, vezels, eiwitten, calcium en antioxidanten. Toen ik het aan het drinken was, was één fles Boost slechts 240 calorieën. Mijn ouders wisten heel goed dat ik niet aan het eten was en dat het hen verpletterde. Maar ik was een vrouw van 20+ jaar oud en er was niets dat ze konden doen om me te helpen, maar te wachten tot mijn depressie het begreep. Mijn ouders stonden erop dat ik minstens twee shakes per dag zou drinken, wat betekent dat mijn dagelijkse inname van calorieën slechts 480 per dag was, als dat.

    Ik besloot om mijn huisarts te bellen. Ondanks dat ik depressief was en enigszins zelf betrokken, wist ik dat ik belachelijk was. Natuurlijk, ik was niet waar ik in het leven wilde zijn, maar betekende dat dat ik mijn toekomst moest verpletteren? Ik woonde mijn afspraak bij en vertelde hem openhartig wat er aan de hand was. Hij vertelde me dat ik niet het type was dat klinisch depressief was, dat ik altijd een meisje met een geweldig hoofd op mijn schouders was geweest en erop stond dat ik zelf deze wedstrijd zou overkomen.

    Ik vertelde hem hoe snel ik het gewicht had verloren. Hij zei dat ik er goed uit zag en moest afvallen om te beginnen, maar dat ik het niet had moeten doen zoals ik deed. Hij zei dat ik een paar keer per dag kleine snacks moest gaan eten. Een appelschijfje met pindakaas, een banaan, wortels, biologisch fruit en groenten, niets zwaar. Hij waarschuwde me ook om niet onder de 115 lbs te gaan, en stuurde me toen op mijn vrolijke manier. Een vreemd bezoek inderdaad.

    Wat ik niet wist, gebeurde toen je aan anorexia leed

    Ik was niet van plan om een ​​eetstoornis te hebben, maar al snel kwam ik erachter dat er ernstige psychologische en fysieke gevolgen zijn van niet eten. De volgende dingen die ik niet wist, gebeurden toen je door anorexia ging.

    # 1 Je problemen verdwijnen niet alleen omdat je mager bent. Toen ik depressief was in maat 14, dacht ik dat alles wat ik niet leuk vond aan mezelf zou verdwijnen als ik gewoon mager kon zijn. Het deed het niet. Eigenlijk was ik zo verblind over mijn lichaam dat mijn geest weigerde te geloven dat ik zelfs een maat 3 zou worden.

    Zelfs toen ik extra kleine t-shirts in mijn winkelwagentje gooide, dacht ik vaak: "* Dit * is de maat die je bent als je een extraklein persoontje wordt?" ?? Ik voelde me niet anders, ondanks mijn gewichtsverlies. Mijn problemen waren nog steeds zo echt als ze maanden geleden waren.

    # 2 Je voelt je leeg. Ik spreek niet emotioneel, maar eerder, voelde mijn borst en longen vaak hol, zwaar, verpletterd, alsof ik niet kon ademen of dat als ik dat deed, mijn hele borst zou instorten.

    # 3 Je krijgt geen hongerklachten. Of tenminste, dat deed ik niet. Misschien omdat de mijne zo diep in verband stond met depressies, kreeg ik gewoon niet meer de lichamelijke drang om te eten.

    # 4 Je schudt, de hele tijd. In mijn geval was dit duidelijk niet van honger voelen, maar van ondervoed zijn. Ik schudde vaak, maar had het geluk dat ik mijn haar of de kracht van mijn nagels niet had verloren.

    # 5 Het zal je huid beïnvloeden. Mijn huid werd onbezonnen, ruw aanvoelend en droog. Het duurde jaren na de beproeving om mijn huid weer gezond te krijgen.

    # 6 Je maag krimpt in, en het zuigt echt. Nadat je zo lang niet hebt gegeten, begint je maag te krimpen. Toen ik weer probeerde te eten, zou ik erg ziek worden als ik meer dan alleen een paar crackers had. Je maag heeft tijd nodig om uit te breiden wanneer je weer begint te eten, dus wees geduldig.

    # 7 Deze beproeving knoeit met je ademhaling en je ingewanden. Verwacht gruwelijke adem te hebben als je stopt met eten. Gom werd mijn nieuwe beste vriend. Ook, niet eten en dan de weg terug naar een gezond dieet maken, betekende hel voor mijn darmen. Het is erg moeilijk voor je spijsverteringssysteem om dit te doorstaan.

    # 8 Het beïnvloedt iedereen die jou kent. Iedereen die dicht bij je is, die van je houdt, zal deze nachtmerrie net naast je doormaken, dus doe het rustig aan.

    # 9 Mensen merken veel op. Naar post-gewichtsverlies op sociale evenementen komen veel reacties op. Velen waren complimenten: mensen vroegen hoe ik zo snel gewicht verloor en me vertelden hoe goed ik eruit zag. Er is geen kleine hoeveelheid schaamte of schaamte die binnen sluipt als je felicitaties accepteert voor iets dat zo gevaarlijk ongezond is.

    Mijn depressie overwinnen

    Na ongeveer 7 maanden overleven op "Boost" ?? en krimpend naar een maat 3, een slordige 70 kilo afgevallen in een korte tijd, begon ik eindelijk te herstellen van mijn depressie. Hoe heb ik het overwonnen? Om eerlijk te zijn, ik werd er gewoon ziek van depressief te zijn. Het verraste me niet langer om in ellende te leven, en voor het eerst sinds lange tijd voelde ik me geweldig.

    Binnen twee maanden na mijn herstel en het hervatten van een gezonde levensstijl, ontmoette ik mijn nu-echtgenoot. Ik was 23. Ik had een veelbelovende carrière als schrijver voor de boeg. Mijn familie en ik hervatten een liefdevolle en ondersteunende relatie met mijn broer en mijn ouders, en ik was eindelijk waar ik wilde zijn.

    Ik had mijn nieuwe vriendje niet over mijn problemen verteld, maar het duurde niet lang voordat er dingen opdoken die hem afwezen. Ik was nog steeds niet in staat om normale maaltijden te eten, waardoor het erg lastig was om uit te gaan op die eerste paar maanden met dinerdates. Inderdaad, hij dacht dat ik "salade-liefhebbend-meisje." Was ?? Op een nacht begon ik uitbundig te trillen en hij bracht me een slok sinaasappelsap. Ik dronk het en het duurde niet lang voordat ik ophield met trillen.

    "Heb je vandaag zelfs gegeten?" ??

    De mal was op. Ik zei nee en hij zei zacht tegen me dat ik voorzichtiger moest zijn met het overslaan van maaltijden. Hij vermeed beleefd het gesprek voor een jaar, tot ik klaar was om het hem te vertellen. Verrassend genoeg is het niet gemakkelijk om aan je vriendje te vertellen dat je een maat 14 was, vooral wanneer je op een gezonde manier het gewicht niet verloor dat anders een felicitatiesucces zou zijn.

    Als je depressief bent

    Sinds deze beproeving ben ik een veel empathischer persoon geworden. Ik denk niet langer dat mensen met eetstoornissen gewoon schilferige tienermeisjes zijn die gewoon op zoek zijn naar aandacht. Terwijl mijn ervaring met niet eten misschien niet "officieel" is? gelabelde anorexia, ik kan je vertellen dat niet eten echt slecht is.

    Ik ben sindsdien geëqualiseerd met een maat 5, en ik train nonchalant thuis op een "elke andere dag" ?? basis. Het vult me ​​altijd met een beetje schaamtegevoel als ik geniet van mijn figuur. Ik heb het tenslotte op zo'n vreselijke en toevallige manier gekregen en toch profiteer ik nu sociaal van klein te zijn.

    Als u lijdt aan depressie of anorexia, moedig ik u aan om naar uw arts te gaan. Ik geloof dat je een probleem niet kunt oplossen, tenzij je het echt wilt. Dus zelfs als u niet klaar bent of in staat bent om uit uw depressie te komen, kan uw arts kleine eetplannen aanbevelen, evenals vitamines en supplementen die u kunt meenemen om uw lichaam tijdens de beproeving veilig en gezond te houden..

    Zorg er ook voor dat u uw beste vriend en familie altijd bij u in de buurt houdt tijdens uw depressie of stoornis. Het hebben van iemand van wie je houdt, zal je gezond houden.

    Anorexia is geen glamoureus gemakkelijke manier om te beginnen met het laten vallen van kilo's als een vijand. Het is een ernstig gevaarlijke eetstoornis die grote schade kan toebrengen aan uw leven en de levens van degenen die dicht bij u staan. Zoek hulp van een professional als u denkt dat u mogelijk tekenen van anorexia vertoont.