Hij stootte me op - Staand op een date

Heeft hij je ooit tegengehouden? Uitgaan met een date met een schattige jongen kan spannend zijn, maar op een date staan ​​kan even hartverscheurend zijn. Hier is een "hij stond me op" ?? verhaal van Sophia Strutt. Natuurlijk, het is allemaal blij en leuk, totdat je op een date staat.

Ben je ooit opgestaan? Het is de meesten van ons met de een of andere reden overkomen. Als je nog niet hebt ervaren dat je bent opgestaan, nou, dan is het goed voor je.

Alleen in een restaurant zitten en beseffen dat je na een half uur bent opgestaan, kan een van de slechtste ervaringen in je leven zijn.

Nou, hier is mijn 'hij stond me op' verhaal waarvan je waarschijnlijk zou kunnen leren.

Hij heeft me laten staan!

Ik ontmoette deze leuke kerel onlangs bij een club. Hij was heet en ik was nogal aangeschoten. Ik vond het heel leuk om met hem te praten en al snel vroeg hij om mijn nummer.

Heet vent, mijn nummer ... erg vleiend, of misschien was het gewoon mijn gelukzalige G-string.

Hij belde me de volgende dag op en kwam langs bij mijn favoriete koffiehuis en vroeg me de volgende zaterdag uit eten. Hij was zo schattig!

Mijn vrienden die bij mij waren hielden ook van hem en ze dachten dat hij charmant was.

Ik besloot een week voor de lengte van mijn rok te gaan en deed mijn haar zodat ik mijn best kon doen op die speciale datum. Op D-Day ben ik een uur voor vertrek helemaal geschoren en klaargemaakt en heb ik een extra parfum rond mijn polsen en nek gepoetst.

En ook een beetje op mijn dijen, niet dat ik hem ooit zo ver zou laten gaan op de eerste date, maar wat maakt het uit.

Hij zou dol zijn op de geur die ik ruik als hij mijn handpalm kust en zijn wang tegen mijn nek veegt, is het niet? Dit gaat perfect zijn!

Klaar om op te staan ​​op de date

Ik belde een taxi. Ik droeg een warme laag uitgesneden jurk met een perfecte gleuf om mijn goed gestemde benen te accentueren. De irritante taxichauffeur wierp een lange blik op mijn goed begiftigde bezittingen, wat zo irritant is, maar hey, ik heb een goede datum om me zorgen over te maken.

Ik bereikte het restaurant op tijd. Ik ben nooit degene die gelooft in modieus laat zijn, want dat is gewoon zo zwak. Waarom verliezen op tijd, wanneer je meer van het in plaats daarvan kunt hebben. De klok sloeg zeven en na een tijdje las hij half zeven. Het was nog vroeg en er waren meer obers dan diners. Al snel was het verleden tijd, en mijn nieuwe ridder in glanzend harnas had daar moeten zijn. Elk moment nu.

Ik smeerde nog een laagje glans op en snoof discreet mijn polsen op terwijl ik bezig was. Een reis naar de damestoilet en nog een parfumronde. Ja, ik moet geweldig ruiken.

Alleen in een druk restaurant

De menigte vertrok en de meeste mannen hadden moeite om hun ogen van me af te houden. Zoet! Ik was er vrij zeker van dat ik er erg warm uitzag. "Kwijl, jongens, ik ben al bezet ..." ?? Ik zei tegen mezelf en onderdrukte een grijns.

Het was bijna acht en ik had net mijn derde glas Errazuriz Don Maximiano afgemaakt. Het was nogal vervelend om de kolf te zijn van gesprekken, zoals je meestal wordt, vooral als je helemaal verkleed bent en alleen zit in een restaurant. Ik pakte mijn mobiele telefoon en speelde er een tijdje mee. Ik ontdekte al snel dat ik een boos duivelspel op mijn telefoon had en een paar anderen waar ik nog steeds geen idee van heb. Ik heb nog nooit saaie mobiele-telefoongames moeten spelen.

De klok tikte verder, ik werd zenuwachtig en keek rond en deed mijn 'mensen kijken', maar dezelfde gezichten werden behoorlijk saai. Ik staarde naar de laag vernis op mijn nagels. Ze waren op dat moment erg interessant.

En toen staarde ik naar de kaars op tafel en de manier waarop de wereld door een half leeg wijnglas keek. Er waren veel dingen om me bezig te houden, maar ze waren allemaal frustrerend saai. Ik belde hem op zijn mobiele telefoon voor de zesendertigste keer, maar alles wat ik hoorde was een telefonische vertolking van "Regen druppels blijven vallen op mijn hoofd" ??, en dat schattige lied, nu, maakte me willen huilen!

Gefrustreerd. Vervelen. betraand.

Ik wilde heel erg met iemand praten, maar toen wilde ik niet stom uitzien tegenover al mijn vrienden. Wat als ik een vriendin aan de telefoon vertel dat hij me ophief, en deze kerel opduikt? Ik zou me echt schuldig en stom voelen. Maar aan de andere kant waren de lachende gezichten van andere paren vervelend. Ik wilde gewoon de telefoon in mijn oor houden en een luid gesprek voeren met een vriend.

Ik wilde lachen en gillen van valse blijdschap en al die stomme mensen laten zien dat ik meer plezier had. Maar dat was een vergezocht idee. Ik was gewoon bang dat ik zou gaan huilen als ik zelfs probeerde met een vriend te praten. Dus bleef ik gefascineerd door elk klein detail in het restaurant. De lounge muziek was een sleep, en ik voelde me alsof ik in een lift was.

Mijn hoop groeide elke keer als ik een mannelijk silhouet tegen de deur zag, maar mijn hoop werd verpletterd toen de man binnenkwam. Hij was niet mijn date ... dit gebeurde keer op keer. En opnieuw.

Beledigd door obers terwijl ze opstonden

De obers in de buurt hadden niet veel te doen, dus spraken ze met de mensen die genoten van hun diner. Ik was nog steeds te beschaamd om hen recht in de ogen te kijken, en toch wilde ik er niet verslagen uitzien. Dus hield ik mijn kin op en vermeed elk oogcontact.

Uit de lucht vroeg een ober me of ik iets anders wilde, en dat klonk plots als een belediging. Ik weet echt niet of ik het was, of waren deze obers gewoon zo goed getraind met hun intonatie en gebruik van woorden.

"Oh kay, ik snap het, ik ben hier al meer dan anderhalf uur en heb net drie glazen wijn gehad, geen hors-de-oeuvres en ik gebruik een hele tafel" ??, erg smakeloos, wijze kerel.

Ik besloot om hem niet te fooi geven. Mijn tafel had twee rozen in een schattige vaas, en een flikkerende kaars die het flikkerende leven uit me nam. Ik kon het gewoon niet meer aanzien. Alles was walgelijk, en ook dat stel schattige jongens dat over de tafel zat te proberen mijn aandacht te trekken. Ik wenste gewoon dat de grond zou opengaan en sleepte me in mijn hielen naar binnen!

Hij heeft me laten staan?

Terwijl ik naar de secondewijzer van een erg saaie klok staarde, raakte de waarheid mij. Ik ben opgestaan. Die woorden weergalmden in mijn schedel als een golf naschok. Ik verveelde me en voelde me verschrikkelijk. Ik was officieel een verliezer, die werd opgestaan ​​en gedumpt nog voordat hij een eerste afspraak had gemaakt.

Echt, is er iets ergers dan dat? Ik betwijfelde of zelfs chocolaatjes en knuffels me uit deze puinhoop konden helpen. Ik voelde me opeens heel verstikt. Mijn laag uitgesneden jurk leek mijn keel te verstikken, ik weet niet hoe, maar dat was het wel. Ik keek rond en plotseling voelde het alsof iedereen in het restaurant naar me keek en grinnikte. En ze lijken allemaal om me te lachen!

En godverdomme, de kristallen kroonluchter boven mij voelde heel erg als een heldere schijnwerper die op mij gericht was. Hoe stom was ik om deze datum te hebben aanvaard! Hij zag er in de eerste plaats niet eens goed uit, en mijn vrienden dachten dat hij een klein pakketje had! Hoe ben ik ooit in deze puinhoop geraakt, ik begrijp het niet.

Schadecontrole nadat hij me had laten opstaan

Ik belde de ober en vroeg hem om me de cheque te brengen. Hij kon me niet horen. Mijn wangen werden rood toen ik hem opnieuw vroeg, luider deze keer. Een paar aan de volgende tafel keek rond en ze fluisterden iets tegen elkaar. Arggh! Zielig!

Hebben ze niets beters te doen dan afluisteren? Uiteindelijk maakte ik de cheque vrij en liep ik weg. Plots voelde ik me alsof ik mijn hele leven was verloren. Ik voelde me moe, zwak, ellendig en zo lelijk. Ik stond op een afspraakje. Die klootzak, hij heeft me tegengehouden. Ik moet echt heel erg lelijk zijn.

Ik stapte de eenzame straat in, helemaal alleen. 'Date' was op dit moment zo'n slecht woord in mijn vocabulaire. Maar ik besloot om naar huis te gaan. Ik kon op zijn minst mijn gezicht in een kussen verbergen en mezelf in slaap huilen. Misschien werd ik net wakker en het feit dat hij me ophief zou allemaal een slechte nachtmerrie blijken te zijn.

Het was de eerste keer dat ik opstond. Ik riep om een ​​taxi en zoals altijd herhaalde de geschiedenis zich. De taxichauffeur staarde naar mijn tieten en gedurende een seconde vroeg ik me af of ik gewoon mijn kleren uit moest trekken. Misschien denkt hij dat ik mooi ben. Ugh! Ik raakte mijn verstand kwijt. Eindelijk, na wat voelde als de eeuwigheid, kwam ik thuis.

Thuis na opgestaan ​​te zijn

Ik tastte met mijn sleutels en opende haastig de deuren. Ik wilde niet dat mijn lieve buren me vragen over mijn 'date'. Ik liep de duisternis in en tastte rond om het licht te raken. De kamer kwam in zicht. Ik leunde achterover tegen de deur en liet mijn handtas zakken. Ik had me nog nooit zo slecht gevoeld in mijn leven. Ik werd vernederd en verbrijzeld door een man die ik nauwelijks kende, een man die ik maar een paar keer had ontmoet. In godsnaam, ik stond op! Aaargh!

Ik probeerde hem weer te bellen en deze keer hoorde ik iets nieuws. Ik hoorde een telefoonstem zeggen dat zijn mobiele telefoon bezig was en dat hij aan de andere kant stond. Ik was pissig. Ik was woedend. Ik was boos. Ik wilde gewoon zijn hartje eruit scheuren. Ik belde hem opnieuw en deze keer bleef het maar rinkelen. Ik belde hem nog een uurtje op.

Al snel veranderde mijn woede in huilbui frustratie. Ik liet me op de grond vallen en begon te huilen. Ik kroop helemaal naar boven naar mijn bed en schoof er gewoon in. Ik bedekte me helemaal en staarde in de duisternis.

De ochtend daarna liet hij me rechtop staan

Ik weet niet wanneer ik sliep, maar ik werd wakker met een heldere ochtend. Het kostte me een paar minuten om te weten waarom ik me zo ellendig voelde, en toen herinnerde ik me de bewogen vorige nacht waar ik was opgestaan. Ik douchte, ik voelde me vies en geschonden. Daarna ging ik door met mijn dag. Het was eerst moeilijk, maar nadat ik mijn hart aan mijn vrienden had gegeven, voelde ik me een stuk beter. Mijn vrienden en ik gingen lunchen en tegen de avond was ik bijna mezelf. Ik voelde me zelfs alsof de hele aflevering van opstaan ​​niet alle pijn waard was.

Een paar dagen later duwde ik de hele aflevering achterover. Ik was gewoon stom en overdreven opgewonden over deze vent. Hij was de date echt niet waard en zeker niet de tranen waard.

Ik ontmoette de man die me tegenstond

Ik kwam een ​​week later mijn verdwenen-zonder-een-spoor-datum tegen bij dezelfde club waar ik hem voor het eerst ontmoette. Ik was op reis met mijn vriendinnen en hij liep natuurlijk op mijn pad, zonder het te weten. Ik glimlachte naar hem, legde mijn handen op zijn schouders en gaf een kus op zijn wang. En tegen de tijd dat zijn verbaasde gezicht veranderde in een all-toothy grijns, vond mijn knieschijf zijn stempel op zijn kruis.

En ja, zijn pakket voelde helemaal niet groot. Hij was het absoluut niet waard. En ik voelde opnieuw dat ik de beste van de wereld was. En ik kreeg ook een enorm applaus van alle vrouwen in de club. Raad eens wie met de kin de club verliet en die bijna met de kin naar buiten liep met de kin? Nou, er zijn geen punten om te raden. Dat is wat er gebeurt met jongens die vrouwen opvoeden. En dat is wat u zou moeten doen als u opstaat!

Op een date opstaan ​​is pijnlijk en ego-shatterend. Een kerel die ik leuk vond, hij heeft me een keer tegengehouden en ik heb geleerd om nooit meer door een man te worden opgevolgd. Dus wacht de volgende keer dat je op date gaat niet op je af of je op een date staat zoals ik. Schroef voor de deur als hij er nog niet is!