15 Emotionele stadia van hoe Instagram je leven overneemt
Wat betreft platforms voor sociale media, Instagram is een van de favorieten van iedereen, gewoon vanwege alle dingen die je ermee kunt doen. Tekstzware media zoals Twitter en Facebook zijn geweldig als je je gedachten wilt delen, maar soms wil je gewoon je fantastische brunchgerecht met iedereen delen - ga naar Instagram. Je kunt een moment van je leven fotograferen, een geestig bijschrift erop plakken en het gewoon delen met al je volgers..
Er is slechts één probleem met Instagram - het biedt een gecureerde kijk op iemands leven. Dus, als je wat te veel tijd besteedt aan surfen, vraag je je misschien al snel af waarom je niet alleen op ambachtelijke gebakken producten dineert en lekker rondsluiert in een zweetbroek van $ 500. Je vraagt je af waarom je je niet elke maand op vakantie kunt veroorloven, en waarom je er niet zo geweldig uitziet in een zwempak. Het lijkt in eerste instantie onschuldig, maar als je te veel op Instagram blijft hangen, kunnen zelfs de sterkste vrouwen een beetje een neerwaartse spiraal doormaken.
Hier zijn 15 fasen van de Instagram neerwaartse spiraal. Niet dat je ooit deze neerwaartse spiraal hebt meegemaakt. Nee, dat is voor andere mensen. (Maak je geen zorgen - je geheim is veilig bij ons).
15 Fase 1: de vrolijke luchtbel
Laten we wel wezen - Instagram kan heel leuk zijn. Je mag bladeren door eindeloze foto's van mensen van wie je foto's leuk vindt om te bekijken. Als je talloze foodie-accounts volgt, krijg je tonnen receptinspiratie. Als je helemaal voor mode bent, kun je elke grote ontwerper, blogger en tijdschrift volgen en een fashion-packed feed maken om van te genieten. Dus in het begin, als je de Instagram-app opent, ben je allemaal blij. Het is geweldig! Er zijn zoveel fantastische foto's! Je deelt graag links, rechts en centrum uit! Kijk naar alle plaatsen waar mensen naartoe reizen en de heerlijke dingen die ze eten en de prachtige outfits die ze dragen! Ik bedoel, hoe kan het ooit negatief zijn? Iedereen die zegt dat Instagram je in een neerwaartse spiraal stuurt, heeft het duidelijk mis, omdat je de beste tijd ooit hebt en je alleen goede vibes voelt als je door de foto's in je feed bladert..
14 Fase 2: de eerste fladderende onzekerheid
Plots lijken die perfecte foto's die je bekijkt een beetje intimiderend. Je vriend post een outfit die er superchique uitziet, en je zit lekker te luieren in je trainingsbroek en een havent-shirt met lange mouwen voor altijd. Je droomde al maanden van een tropische vakantie en je ziet vier foto's op een rij van iemands zonnige vakantie, compleet met ijskoude drankjes en een strand dat op een recht stuk paradijs lijkt. Een blogger die je volgt deelt de designer-swag die ze van een bedrijf heeft gekregen, en je zou willen dat iemand je dure dingen gratis toestuurde - je moet sparen en dat spul kopen! Je begint jezelf af te vragen waarom je leven niet zo is. Waarom zijn je outfits niet altijd klaar voor een spontane #ootd-opname?
13 Fase 3: de zelfstudie
Oké, al dat kijken naar het voer van andere mensen is te stressvol, dus neem een kleine pauze en bekijk je eigen foto's voor een tijdje. Je scrolt door je geestige profiel en wordt plotseling getroffen door de gedachte dat het misschien niet zo grappig is als je had geloofd - misschien maakt het je gewoon raar. Je checkt een recente selfie waarvan je dacht dat die helemaal geweldig was, en merk dat je maar 3 likes hebt. Serieus - drie. Je avocado-toast kreeg meer likes dan dat. Zag je er vreselijk uit? Of is het gewoon dat niemand je leuk vindt? Zijn mensen recht langs je foto's scrollen omdat ze vreselijk zijn? Zijn je ondertitels te lang of misschien gewoon te saai? Zijn mensen ziek van het zien van foto's van uw hond (nee, dat kan het niet zijn)? Oh God. Plots voel je je alsof iedereen low key je haat en gewoon niet vertelt. Ik bedoel, waarom zouden ze anders jouw foto's niet leuk vinden??
12 Fase 4: like-for-like
Oké, je kunt natuurlijk niet stilstaan bij de gedachte dat iedereen in je leven je haat, want dat is geen manier om je leven te leven. Nee, je krijgt een plotselinge uitbarsting van inspiratie. Het is duidelijk dat het antwoord op al je problemen gewoon wat actiever is. Ik bedoel, je bent een beetje laks geweest over je opmerkingen en vindt het leuk de laatste tijd - en waarom zouden mensen de moeite nemen om je foto's leuk te vinden als je niet de gunst geeft? Dat is duidelijk de reden. Dus, je gaat op dezelfde manier door je feed heen, en gooit graag alle vrienden en de mensen die je nauwelijks kent, weg. Ik bedoel, als je van die superbekende bloggerspost houdt, zal ze waarschijnlijk de jouwe wel leuk vinden .... Rechts? Ook al ben je maar een van de 15.000 likes? Het kan geen kwaad. Je betaalt een beetje extra aandacht aan je vaste vrienden zonder honderdduizenden volgers, want laten we eerlijk zijn - je moet je kansen vergroten dat ze je foto leuk vinden.
11 Fase 5: de gefotografeerde foto
Oké, je hebt dit helemaal verkeerd bekeken. Het is duidelijk dat het probleem alleen is dat je huidige foto's een beetje ongeïnspireerd zijn. Wat je nodig hebt is een aantal frisse, nieuwe foto's. Dus je bedenkt een idee. Je rijdt twintig minuten om een brood te kopen, gewoon om het te fotograferen naast het koffiekopje dat je vorige week bij Anthropologie hebt gekocht. Je besteedt een half uur aan het aanbrengen van meer make-up. Je verandert je outfit zeven keer. U realiseert zich dat uw salontafel er wat vuil uitziet, zodat u er snel vijftien minuten over doet om het schoon te maken, zodat het de beste ondergrond is. Je realiseert je dat de verlichting niet geweldig is, dus je gaat naar een plek dichtbij het raam waar het natuurlijke licht doorheen kan schijnen. Je hoopt dat je buren je niet zien staan op een keukenstoel, in een poging een perfecte foto te maken van een plak avocadostroop van bovenaf. Je hoopt dat ze je niet voor het raam hebben zien zien proberen om een selfie in perfecte belichting te krijgen gedurende drieëntwintig minuten. Je hebt 233 foto's gemaakt. Je bent beschamend.
10 Fase 6: de filterkoningin
De foto's zijn leuk, maar ze missen nog steeds iets - filters. Je weet niet waarom je het je eerder niet realiseerde - het is duidelijk dat de reden waarom je niet op Instagram blaast, is omdat je feed een mix is van foto's in verschillende belichting. Consistentie is de sleutel, toch? Je hebt je feed nodig om allemaal op merk te lijken, zoals de beroemde bloggers en supersterren voor sociale media. Dus, nadat je je foto's zorgvuldig naar beneden hebt gesleept tot een paar geselecteerde foto's, filter je de gaten eruit. Jij probeert Clarendon uit. Je probeert Reyes. Je bladert door alle beschikbare filters om te zien welke je foto fantastisch maakt. Natuurlijk, het is een soort van valsspelen - maar iedereen doet het. Je bedankt degene die het filter heeft gemaakt terwijl je drie nieuwe afbeeldingen uploadt naar je account, allemaal zwaar gefilterd en er waanzinnig goed uitziet. Met zulke foto's, wie gaat ze niet leuk vinden, toch? Je leunt achterover en wacht tot de opmerkingen zijn ingegoten.
9 Stadium 7: het ondraaglijke wachten
Oké, dus die opmerkingen en voorkeuren begonnen niet echt meteen in te stromen. In feite zag je een aantal foto's die later werden gepost dan de jouwe die al meer likes hebben gekregen. Heb je het verkeerde filter gekozen? Is artisanale toast officieel voorbij? Begrijpt u niet wat populair is op Instagram? Oh God. Jij bent oud. Je hebt officieel geen contact meer. Je gaat die rare oudere persoon zijn die jargon zegt die vijf jaar oud is. Je denkt terug aan je bijschriften en vraagt je af of je per ongeluk 'fleek' hebt gezegd. Wacht, fleek is uit, toch? Had je moeten zeggen dat je avocadostoost aangestoken was? Is avocado uit? Het wachten is nog moeilijker dan je eenpersoonsshoot. Je zou willen dat je gewoon persoonlijk naar je volgers zou kunnen gaan en vragen waarom ze je foto's niet leuk vinden. Hoewel dat misschien wanhopig lijkt, dus bij nader inzien, nix dat idee. Ugh.
8 Fase 8: de veer schoon
Het is schandalig en je wilt niet toegeven dat je dit doet, maar je besluit dat het tijd is om je feed te doorlopen en alles te verwijderen dat amper iets leuk vindt. Immers, als elke afbeelding minstens 100 vind-ik-leuks bevat, gaat iemand die je feed bekijkt ervan uit dat je populairder bent dan jij bent. Ze hoeven niet te weten dat je alle impopulaire berichten heeft verwijderd. Ze zullen het nooit weten. In feite zal het je laten lijken alsof je minder publiceert dan jij, alsof je het zo druk hebt een fantastisch leven te leiden dat je geen tijd hebt voor sociale media. Dit was een goede strategie. Je bladert door en verwijdert de impopulaire outfitposten en brunchshots en laat alleen degenen achter die een snaar raakten met je volgers. Je verwijdert de foto van je hond waar niemand om geeft, ook al dacht je dat het een hit zou worden. Je voelt je schuldig, maar hey - je moet meedogenloos zijn.
7 Fase 9: het doelwit
Nadat je je eigen feed een beetje hebt opgeschoond, begin je als een soort gehemelte cleanser door de foto's van iedereen te scrollen. Al snel duikt er een gedachte in je op - je vraagt je af wat je frenemie van jaren geleden nu aan het doen is, of dat je ex-vriendje iemand anders heeft gevonden. Een beetje speurwerk en voordat je het weet, haalt je nieuwsgierigheid het beste uit je en bekijk je hun pagina. Je begint met het doorlopen van de foto's in volgorde, het samenvoegen van een beetje een tijdlijn van hun leven, zoals gedeeld op hun Instagram-account. Ze gingen onlangs op vakantie naar Mexico - jaloers. Ze hebben ook een hond die schattig is, maar de jouwe is veel leuker, dus je wint die. Hij heeft een paar foto's van een heel mooi meisje gepost, maar je kunt er niet achter komen of het een vriend of een vriendin is, want de bijschriften zijn erg vaag. Je zou terug kunnen gaan naar je gewone voeder, maar je bent nu leeggezogen.
6 Fase 10: de stengel
Oké, wat ging van pure nieuwsgierigheid en bladeren door iemands recente foto's is uitgegroeid tot vol op stalking grondgebied. Je gaat terug - zoals, 252 weken terug. De archieven. Je wilt ineens alles weten. Ik bedoel, hun leven kan niet zo perfect zijn als hun recente foto's lijken te suggereren, toch? Zeker, er is iets in de archieven dat bewijst dat niet alles rozen en zonneschijn was. Je blijft scrollen en scrollen voor wat nugget van comfort, maar elke foto ziet er onberispelijk uit en hun leven lijkt onmogelijk perfect. Toch blijf je scrollen. Je bent 400 weken terug. Je wist niet eens dat Instagram zo lang had bestaan. Het is alsof ze achteruit verouderen. Het is alsof je een film over hun leven bekijkt. Je weet alles van hen. Ondanks het feit dat je al jaren niet meer hebt gesproken, weet je nu dat hun go-to brunchbestelling Eggs Benedict is en een enorme latte. Jij weet alles.
5 Fase 11: het archief zoals
Dit is zonder twijfel een van de meest angstaanjagende dingen die op Instagram kunnen gebeuren. Je scrolt gewoon door de archieven, want je bent er al voor je niet eens wilt weten hoelang, en er is een specifieke opname die je in de gaten houdt. Je controleert het en op de een of andere manier gaat je duim schurkenstaten en raakt hij op dezelfde knop. Je bevriest en staart naar de datum in de hoek - 524 weken. O mijn God. Je vindt het eigenlijk heel snel, maar het is waarschijnlijk al te laat. Ze zullen weten dat je de weg zocht, helemaal terug in de archieven. Oh mijn god, gênant. Je kunt net zo goed gewoon bij hun voordeur verschijnen en toegeven dat je ze online hebt gepest. Je kunt net zo goed als elke afzonderlijke foto nu, omdat ze gaan denken dat je echt geobsedeerd bent met hen. Waarom bleef je niet gewoon bij je eigen feed? Waarom? Waarom moest je rondneuzen??
4 Stadium 12: de duimverstuiking
Je wilt het niet toegeven, maar je bent al zo lang aan het scrollen dat je duim eigenlijk een beetje pijn doet. In plaats van de telefoon neer te leggen en iets anders te gaan doen, schakel je gewoon naar je andere hand. Je duim voelt alsof je al veel te lang worstelt met iemand in een oorlog met duivelswedstrijden. Je brein flitst naar die nieuwsverhalen over mensen die zichzelf verwonden terwijl ze Candy Crush urenlang speelden, maar dat zijn waarschijnlijk alleen de extreme gevallen, toch? Ik bedoel, je bent nog niet zo lang op Instagram geweest. Je geeft je duim een klein testje wiebelen terwijl je blijft scrollen. Je vraagt je even af of ze duimspalken maken. En dan, natuurlijk, merk je de afgestoken nagellak op je duimnagel en hoe het absoluut niet te vergelijken is met het perfecte manicureshot dat je net voorbij bent gescrold. Ik bedoel, wat is zelfs het punt?
3 Fase 13: vergelijkbaar winkelen
Oké, je zou nooit toegeven dat je dit deed, en je wist niet eens echt dat dit iets was, maar je hoorde eens dat het mogelijk is om likes te kopen. En je denkt terug aan de duizenden likes die sommige van de mensen die je volgt hebben, versus het feit dat het een strijd is om zelfs je eigen telling in de drievoudige cijfers te krijgen. Ik bedoel, wie zou er nou weten als je een paar likes hebt gekocht? Je zult niet gek worden - het zou super duidelijk zijn als je van 74 likes naar 7.400 op elke foto ging. Maar waarom zou je ze niet een beetje tegen elkaar aan stoten, in ieder geval in de drie cijfers? Het zou de indruk wekken dat mensen van je foto's houden, wat mensen zelfs kan overtuigen om je meer organische likes te geven. Je doet een beetje onderzoek om er meer over te weten te komen. Je kunt niet bevestigen of ontkennen dat je zulke likes daadwerkelijk hebt gekocht.
2 Fase 14: je vindt je eigen foto leuk
Je hebt een beetje een donker moment. Om een of andere reden, hoewel je make-up goed was en je filterspel sterk was, zien je selfies er nooit zo goed uit als sommige van de andere selfies in je feed. Is het alleen maar je gezicht? Ben je gewoon niet zo fotogeniek? Je draait hard, dus je houdt van je eigen foto voor een beetje zelfvertrouwen, en dan ga je meteen harder spiraalsgewijs. Ik bedoel, het is alsof je jezelf een duim omhoog geeft in de spiegel - gewoon heel erg verdrietig. Jij in tegenstelling tot je foto. Dan herinner je je dat artikel dat je leest over zelfliefde en positiviteit en je houdt weer van je foto. Je hoopt dat niemand het opmerkt. Je vraagt je af of iemand anders ooit van zijn eigen foto's houdt. Je vraagt je af wat het over je zegt dat je deed. U vraagt zich af of u volgende week een haarafspraak moet maken - ik bedoel, misschien is het uw haar? Misschien zou je meer fotogeniek zijn met een pony?
1 Stage 15: Instagram-kater
Ondanks het feit dat er een klein klokje boven aan je telefoon staat dat je vertelt hoe laat het is, heb je het op de een of andere manier genegeerd - misschien met opzet. Plots zie je een blik en besef je dat er zes uur zijn verstreken. Letterlijk - zes uur. Je had als een mijl kunnen rennen. Je had twee volledige films kunnen kijken. Je had je hele huis kunnen opruimen. Er is zoveel dat je in die tijd had kunnen doen, en in plaats daarvan stond je gewoon op de bank en scrol je door je telefoon. Geen wonder dat je geen goede Instagram-foto's hebt om te delen - je bent niet uit op de wereld om dingen te doen. Oh God. Ik bedoel, wat doe je zelfs met je leven? Wat is zelfs het punt? Dat is zes uur van je leven dat je nooit meer terug zult krijgen. U herinnert zich dat artikel dat u onlangs hebt gelezen over het licht van schermen die uw huid verouderen, en u gaat naar de spiegel om te zien of u een opvallende droedelaar ziet. Het is een dieptepunt. Het is absoluut een dieptepunt.