15 dingen die ouders in de jaren 90 deden die vandaag onacceptabel zijn

Opgroeien in de jaren 90 was geweldig. Je kon zo laat opblijven als je wilde, allerlei zelfgemaakte lekkernijen eten op een verjaardagsfeestje in de klas en op de een of andere manier belandden jij en al je vrienden op dezelfde plek zonder het gebruik van mobiele telefoons. Ik mis die simpele dagen en het is bijna triest om te denken dat mijn kinderen (als ik ze ooit heb) opgroeien met een geheel andere reeks regels. Regels met woorden als "glutenvrij" en echte camcorders bestaan ​​niet. Maar laten we eerlijk zijn, we hebben toen een aantal vrij vage dingen gedaan als kinderen, maar niemand leek ooit gewond te raken. Het leven was toen eenvoudig, maar zo veel als ik hou van technologie zullen er enkele dingen zijn die ik zal sterven om mijn kinderen dat in de wereld van vandaag te laten doen zal absoluut onaanvaardbaar worden geacht.

Denk eraan om op een zaterdagochtend vroeg wakker te worden en een snelle hap te eten op het fornuis? Het vroeg in het weekend wakker maken van de ouders was slecht nieuws voor iedereen. Of wat dacht je van die gemene speelgoedjes die letterlijk een kind eruit kunnen slaan? Onze ouders hebben niet twee keer nagedacht voordat ze werden overgedragen. Heb je ook het plezier ervaren van het kijken hoe je jongere broertjes en zusjes gevaarlijk over de rand van hun autostoeltje tuimelden terwijl mama door die bochten snelde? Ik ben er vrij zeker van dat die autostoelen bedoeld waren voor baby's, de kleine plastic kinderwagens waren dat zeker. We hebben een lange weg afgelegd, dus laten we een moment nemen om terug te kijken naar deze 15 dingen die ouders in de jaren 90 deden die vandaag onaanvaardbaar zijn.

15 Twijfelachtig speelgoed

In de jaren 90 was speelgoed geen speelgoed als het geen nieuw kind deed bloeden. Niet alleen waren de meeste speelgoed gemaakt van plastic, gemakkelijk te stikken op onderdelen, ze waren ook in staat om enkele ernstige lichamelijke schade aan te richten. Iedereen kent Sock 'Em Boppers nog? hoe anders kan Sock 'Em Boppers worden beschreven? Oh ja, bokshandschoenen. Dat is alles wat dit speelgoed was, bokshandschoenen voor kleine kinderen die ons in staat stelden onze problemen uit te roepen zoals we in het Wilde Westen waren, een gevecht om de dood zogezegd. Je zou een serieuze kracht achter die Bopper kunnen krijgen, afhankelijk van de kracht van de slag die je net had doorstaan. Vriend heeft het laatste koekje opgegeten? Sock 'Em Bopper naar de keel. Wie herinnert zich niet dat ze hun kind zus in het gezicht sloeg met een van deze slechte jongens? Hoewel ik geweld niet kan goedkeuren, is er iets te zeggen voor het speelgoed dat ons naar buiten heeft laten gaan en spelen. Nu zijn alle kinderen die ik zie vastgelijmd aan iPads of telefoons. Ik zeg dat we dit speelgoed opnieuw uitvinden, het is gezond om agressie los te laten!

14 Straf

Weet je nog dat je je kind snel een klap kon geven om hen eraan te herinneren wie de baas was? Niet meer omdat je kleine snotaap sneller beschermende diensten voor kinderen zal hebben dan je kunt zeggen, "Waar is mijn Sock 'Em Bopper?" Voorbij zijn de dagen waarop fysieke straf een optie was. Ik, voor één, zeg dat we het terug moeten brengen! Ik zie dagelijks zoveel meltdowns, in de winkel, in het postkantoor, Target shopping; kinderen die instorten in hysterie als ze iets niet mogen doen. Toen mijn zus en ik jonger waren, hebben we ons nooit misdragen, vooral niet in het openbaar, omdat de angst voor een pak slaag toen we thuis kwamen voldoende was. Ik kan me nooit herinneren dat ik echt geslagen werd, maar de dreiging van iemand deed meer dan voldoende. Laten we eerlijk zijn, als jouw kinderen je toorn niet minstens een beetje vrezen, waarom zouden ze je dan gehoorzamen? Nu hebben we voelstokken en "reflecterende hoeken" in plaats van time-outs. Geef ze een klap en wees klaar, kom op ouders, neem de macht van je 90's terug!

13 baby's kijken naar baby's

Weet je nog toen je elfjarige je zesjarige en je vierjarige zag terwijl jij en de man een uurtje naar de stad reden voor dat grote kerstfeest? En we hebben het niet over een "luister of de baby huilt", oh nee! Het feest begint om 5 uur, dus we vertrekken om 3 uur, dus lunch, diner, bad en slapengaan. Niet meer, die dagen zijn allang voorbij! Wil je uit in 2016? Succes. Om een ​​avondje uit te gaan in de stad, moet je online gaan, een diepgaand profiel maken en een 35-jarige drietalige 22-dollar-kinderjuf inhuren die alleen maar hoeft te zitten en televisie te kijken terwijl de kinderen slapen. Begin die kinderen op jonge leeftijd levenslessen te geven, maak hen verantwoordelijk voor het leven van hun broers en zussen! Ik keek de hele tijd naar mijn jongere broers en zussen, en raad eens, er stierf nooit iemand. Missie volbracht.

12 Koken

Tegen de tijd dat het weekend rondrent, zijn mama en papa uitgeput en hebben de kinderen grenzeloze energie. Toen ik opgroeide, bedoelde zaterdag tekenfilms en de kans om mezelf een hapje te geven. In de jaren 90 was het perfect acceptabel om je kinderen de kachel aan te laten doen en hun eigen ontbijt te laten gaan, zodat je tot diep in de nacht kon slapen. Afhankelijk van het vaardigheidsniveau van de kinderen, kun je zelfs een verzoek indienen voor je ontbijt op zaterdagochtend, zolang niemand vóór tien uur in de kamer is. Tegenwoordig wordt niet alleen verwacht dat we onze kinderen op veilige afstand houden van de kachel, zelfs als hij niet aan staat, maar we moeten ze zeven Zondagmorgen gezonde, glutenvrije biologische gerechten voeren. Nee bedankt. We hebben allemaal zo ver overleefd op onze eigen verbrande pannenkoeken en chocolademelk, dus ik zeg dat we iets goed deden.

11 Laat de kinderen in de auto, voor even ...

Ja, we begrijpen hoe gevaarlijk het is om kinderen zelfs twee minuten zonder toezicht in de auto te laten, maar we begrijpen ook hoe pijnlijk het is om alle autostoelbanden los te maken om er gewoon in te rennen en wat melk op te halen. Niet alleen dat, maar als de kinderen de winkel binnenkomen, zal de hel losbreken en zullen er driftbuien worden gegooid totdat iedereen naar buiten komt met een traktatie. Ren binnen voor vier dollar melk, loop weg met twintig buck ter waarde van snoep en speelgoed. Vroeger kon je je vierjarige koning in de auto benoemen en hen verantwoordelijk stellen voor je slapende twee maanden oude. Weten mensen niet hoe vermoeiend zuigelingen zijn, wie zou er een willen vegen? Niemand maakte zich ooit zorgen om de hitteberoerte, de kinderen zouden alleen worden achtergelaten om alle gifstoffen uit te zweten, zoals een zelfgemaakte zweethut. Mensen betalen nu veel geld voor die dienst.

10 vitaminen? Wat zijn vitamines?

Ik herinner me dat de Flintstones-vitamines een enorme rage waren! Dat duurde ongeveer vijf minuten. We namen gretig onze vitamines een week voordat iedereen in het gezin alle interesse verloor. Nu met alle tijdschriftartikelen en artsen op tv-shows die ons vertellen hoe belangrijk het is, onze kinderen dagelijks 12 verschillende soorten pillen inslikken. Er zijn vitaminen voor je haar, voor je huid, om je vitamine D-gehalte te verhogen, om die aanbevolen dosis visolie te krijgen, enz. Ons immuunsysteem is in de loop van de jaren vrij drastisch geëvolueerd, moeten we niet vertrouwen op Moeder Natuur a beetje meer, of in ieder geval afwachten op het pompen van onze kinderen vol met "gezonde" pillen. Het was nog niet zo lang geleden dat we rood vlees-zware diëten promootten en kijken hoe dat de laatste paar jaar is veranderd. Vroeger kon je je kinderen laten groeien en alleen vitaminen en pillen geven als iets niet werkte. Kunnen we met al onze preventieve aanvallen tegenwoordig meer kwaad dan goed doen? Wat zal onderzoek ons ​​vertellen in de komende 15 jaar ... ?

9 Home Baked Treats

Het leukste aan een verjaardag op de lagere school was de heerlijke zelfgebakken lekkernijen die de ouders brachten. We namen een pauze in het midden van de dag en genoten van de verse koekjes of de zelfgemaakte chocoladetaart en niemand viel ooit dood van vergif, althans niet in mijn klas. Tegenwoordig krijgen kinderen voorverpakte suikervrije "lekkernijen" mee om te delen met hun vrienden. Niemand wil dat spul, kinderen willen suiker! Verjaardagen worden gevierd, niet vernietigd door harde, zachte koekjes! Haal de zelfgemaakte lekkernijen terug en laat ons werken in de veronderstelling dat je buurman je zesjarige niet probeert uit te jagen. Eenvoudige oplossing? Kies een willekeurige goodie en laat de ouder het eten. Nog steeds ademen? Deel de snacks uit. Als volwassenen betalen we goed geld voor zelfgemaakte voedselopties, maar zullen onze kinderen die luxe blijven onthouden. Klinkt logisch.

8 Afwezig van school

In de jaren 90 kon je kind de school missen en terugwandelen de volgende dag, zonder vragen te stellen. De waarheid is dat niemand waarschijnlijk heeft gemerkt dat je kind weg was, of hoogstens merkte hoe ongebruikelijk stil de dag leek. Nu zal de school je bellen zodra ze merken dat je kind een appèl heeft gemist en zal je kind vragen een briefje van een dokter in te brengen als je hoestt. Soms moet je oudste thuisblijven om je jongste te zien omdat je op je werk bent geroepen. Volwassenen hadden de mentaliteit van: "De school kan eroverheen komen". Niet meer, nu zijn er al deze regels waaraan u nu moet voldoen, zoals x aantal gemiste dagen gelijk is aan geen diploma. Een gezinsvakantie plannen? Neem van tevoren contact op met de school, leg de situatie uit, verzamel de gemiste opdrachten en vraag hoe je de deelnamepunten kunt verzinnen!

7 Streetlights aan? Beter thuiskomen

Ah, de oude straatlantaarn regel. Waren er minder ontvoeringen op de dag, of waren we ons gewoon niet bewust? Het is duidelijk dat als de berichtgeving in de media toeneemt, ook ons ​​bewustzijn van de wereld om ons heen toeneemt, maar soms is onwetendheid een zegen. Het leek alsof ik met mijn vrienden buiten speelde, van zonsopgang tot zonsondergang. Ouders maakten zich echt geen zorgen als de straatverlichting niet was aangestoken en je niet thuis was, en zelfs dan is "piekeren" een beetje sterk. Mild bezorgd. Misschien was het einde van het avondeten het begin. Kun je je voorstellen om morgen tegen je kinderen te zeggen: "Ga doen wat je ook doet, kom gewoon terug voordat het te donker is om naar buiten te kijken!" Nee, nu moeten ouders zich elke seconde van elke dag bewust zijn van de verblijfplaats van hun kind. Klinkt vermoeiend. Lang geleden zijn de dagen dat mensen kinderen alleen achterlieten (als die dagen ooit echt bestonden).

6 schetsmatige kinderwagens

Wist je dat er daar kinderwagens zijn die duizend dollar kosten? Niet alleen dat, maar mensen kopen kinderwagens die duizend dollar kosten! Als je een kind was dat opgroeide in de jaren 90, heb je misschien vage herinneringen aan rondgeduwd te worden in een kleine plastic wandelwagen waar je nauwelijks in kon passen en wiens wielen wiebelden onder het gewicht van je drie jaar oude lichaam. Ik ben er vrij zeker van dat alle kinderwagens die kinderen destijds vervoerden, oorspronkelijk voor poppen werden vervaardigd, maar niemand kreeg de memo. Je hebt absoluut niet gezien dat een kleine moeder in haar volledige yoga-uitrusting aan het joggen was met de huishond en het kind in een van deze slechte jongens duwde, de wandelwagen zou waarschijnlijk vlam vatten of spontaan ontbranden. Het tij is verschoven, nu kan je sociale status worden bepaald door het type wandelwagen waar je kind in rondrent. De hemel verbiedt je om in een vierwieler te worden gezien, het draait allemaal om het aërodynamische ontwerp met drie wielen tegenwoordig.

5 Halloween-kostuums

Halloween ging niet zozeer over wat je wilde zijn als over wat je ouders je wilden geven. 60 dollar kostuum dat je een keer draagt? Ik denk het niet. Terug in de jaren zeventig, toen DIY niet zozeer een 'trend' als een manier van leven was, maakten ouders kostuums uit alle rotzooi die ze de hele dag in huis hadden. "Oh, Halloween parade vandaag? Grijp de folie en wat plakband. "Mijn eigen moeder rookte elk jaar Halloween-sweatshirts met verf voor ons om te dragen; denk je dat we ooit iets te zeggen hebben over wat er gebeurde? Nee, het was allemaal aan haar en haar hart te danken voor het proberen. We liepen rond met onze bladerdeeg-sweatshirts die al die luchtbellen hadden zoals de rest van de kinderen op school. Het was niet het "coole" om te doen, het was het praktische, betaalbare ding om te doen. Tegenwoordig zijn de kostuums zo uitgebreid, om maar te zwijgen over de sluttiness-factor die elk jaar met 5% toeneemt.

4 Kleding optioneel

Als je vanavond uitgaat, kun je je kind beter in een jasje dwingen. Het is momenteel 87 graden buiten? Maakt niet uit. Als je kind niet gebundeld is om eruit te zien als Ralphie's broertje Een kerstverhaal dan moet je niet echt van je kind houden. Ik heb kinderen zo belachelijk gelaagd gezien tijdens warme zomeravonden dat je de ouders bijna wilt melden voor wrede en ongewone straffen! Niet alleen dat, maar dan verwachten de ouders dat het kind zijn jas schoon houdt. Het enige doel van een kind is om alles wat ze zien te vervuilen. Wil je een schoon jack? Doe het maar! Ik herinner me dat ik al zo vaak acht jaar oud was in het park verderop in de straat en dat sommige van mijn vrienden niet eens schoenen aan hadden, laat staan ​​jassen! De jassen kwamen uit toen de sneeuw begon te vallen, wat nooit gebeurde. Waarom denk je dat de borden "No Shirt No Shoes No Service" zijn ontstaan? Kinderen uit de 90's! Kun je je voorstellen dat je kind vandaag de hele dag zonder schoenen door de straat liep? Je zou publiekelijk worden beschaamd!

3 Ongefilterd gebruik op internet

Wie herinnert zich nog dat hij tot een uur op een schoolnacht bleef en een vaag online spel speelde en met vreemden zat te kletsen? Of hoe opwindend het was om instant messenger te gebruiken, ook al hadden we allemaal telefoons in huis. Nee, beter om in het donker te zitten en te luisteren naar de kleine geluidsmelding die afgaat. We hadden geen idee van de immense kracht van internet. Kan iemand tegen me liegen? Nah. We praatten met vreemden en gedeelde persoonlijke gegevens; we deden eigenlijk alle "nee-nee's" van het internetgebruik van vandaag. Nu, met al die engerds en pervers die er zijn, moeten we heel zorgvuldig controleren en filteren wat onze kinderen online doen en met wie ze precies communiceren. We hebben elkaar niet online gepest, we hebben elkaar op school geslagen, probleem opgelost. Hoe meer we proberen het te beheersen, hoe minder controle we hebben. Ik ben echter niet iemand om te praten, als ik ooit kinderen krijg, zullen de thuiscomputers allemaal met een wachtwoord worden versleuteld; je krijgt de code op je 18e verjaardag.

2 mobiele telefoons

Hoe heb je in de jaren 90 een mobiele telefoon gehad? Dat deed je niet. U belde collect en liet uw bericht achter wanneer het piepte voor uw naam. Toen wachtte je en hoopte je dat die dramaklas zijn vruchten afgeworpen had en dat heb je gezegd. Toen ik een kind was en het weekend rond rolde, slaagden al mijn vrienden er op de een of andere manier in om op dezelfde plek te komen zonder het gebruik van mobiele telefoons. Feest verplaatst? We vonden allemaal het nieuwe huis zonder een GPS-systeem. Ik hoop dat we onze kinderen niet conditioneren om alleen op technologie te vertrouwen, er is iets te zeggen over het willen zien van een huisband die zo erg is dat je je weg kunt vinden door de weggetjes en de maisvelden. Ik ben nu voor alles afhankelijk van mijn telefoon, ik controleer het voortdurend elke vijf minuten en ik ben niet de enige. Nu is het niet vreemd om zevenjarigen met hun ouders door het winkelcentrum te zien lopen en het op hun eigen mobiele telefoon te chatten (een mobiele telefoon die trouwens meestal beter is dan die van mij). Ik kreeg een mobiele telefoon toen ik 18 was en kon het contract ondertekenen en de rekening zelf betalen.

1 Dieetbeperkingen

Wat is een glutenintolerantie in de wereld? Allergieën? Probeer het toch, als je stopt met ademen zoals de vorige keer, dan weten we zeker dat je het niet kunt hebben. Je hebt iets op je bord, eet het op, als het je doet stoppen met ademen, zullen we die brug oversteken als we er zijn. Zijn we onze kinderen meer dan nodig? Ik weet het, "meer dan nodig" is een vage uitdrukking, maar ik heb gewerkt in restaurants waar de ouder heeft gevraagd naar de glutenvrije, soja-opties zonder noot-opties voor hun kind. Er is er geen. Als je iets specifieks wilt, maak het dan zelf. Toen ik een kind was, at ik de hele tijd. Er was geen wachttijd tot het etenstijd-regel, maar je kunt beter zeker zijn dat je klaar bent wat er op je bord staat als de tijd rondrent. We zouden kommen ijs hebben die groter zijn dan ons hoofd, onze pannenkoeken in boter, pindakaas, en dan siroop smeren en letterlijk suiker in onze Rice Krispies-granen scheppen. Ik voel me bijna slecht voor de kinderen van de wereld vandaag, met hun eiwit-witte omeletten en watermeloenensap. Geef het kind tenminste een poptart.