An Ex's Revenge - My Ex's Rumours Ruined Me ??

We hebben gehoord van wraakzuchtige exen en verhalen over de wraak van een ex, maar hoe ver kan het echt gaan? Isabella Flores deelt haar hartverscheurende verhaal van exen, wraak en lelijke geruchten.

We hebben gehoord dat liefde zoete gelukzaligheid is, maar het kan ook zuur worden en je achterlaten met een stekend litteken, vooral als je oude geliefde besluit een beetje ex's wraak te nemen.

Ik dacht altijd dat een break-up het moeilijkste zou zijn om te verwerken in mijn leven, maar een levensveranderende ervaring na het dumpen van mijn vriendje van twee jaar deed me beseffen dat er een paar dingen waren die veel meer pijn deden dan het uiteenvallen, en het waren de lelijke geruchten van een bittere ex.

Laten we eerlijk zijn, roddelen is interessant. [Bekentenissen: Slechtste roddels die je hebt gehoord]

En als je een beetje van de ingepakte zaak zou kunnen krijgen terwijl je het eigenlijk niet zou mogen weten, dan is het niet gemakkelijk om het vast te houden en te vergeten dat je er ooit van gehoord hebt.

En dat is ongeveer hoe geruchten zich verspreiden, zelfs als het nare gerucht van een ex komt.

Dus heb je ooit uit een rommelige relatie gelopen en een bittere partner achter je gelaten, nee, alleen om op een ochtend naar kantoor te komen en je collega's tegen te komen fluisteren in stilte of onnodig naar je grijnzen?

Ik heb. En het was echt geen mooi zicht. Het ervaren van de egoïstische vergelding van een ex is een van de ergste nawerkingen van een break-up. En de schade kan eigenlijk veel langer duren dan de relatie zelf.

Ik ging vroeger met die vent om die heel lief en zorgzaam was. Hij was van mijn werkplek en iedereen kende ons, en keek naar ons alsof we de verdomde definitie van de perfecte relatie waren. Helaas voelde ik me ook hetzelfde. Ik dobberde twee volle jaren over de zoete donzige katoenen wolken van liefde, voordat ik in de ergste omstandigheid over de grillige rotsen van ontrouw werd gesmeten..

We waren op een avond aan het feesten, alleen wij tweeën, en ik zag deze sletterige bartet af en toe naar mijn man staren. Een paar keer zag ik mijn man naar haar staren en schaapachtig glimlachen. Ik vermoedde dat hij gewoon een enorme ego-boost uit haar blikken kreeg, dus ik liet het gaan. Ik bedoel, echt, het is vrij vleiend om te weten dat je eigen man eigenlijk wordt verleid door andere vrouwen, en het beste deel van al dat wezen, dat hij helemaal jouw man is! [Poll: langdurige relaties]

Maar blijkbaar kreeg ik die kleine weeny een beetje verkeerd.

Die avond kwam ik erachter dat hij niet zo loyaal was of vast aan mijn liefde. Hij was gewoon een andere kerel die wachtte om zichzelf over enige vruchtbare grond te spuiten die hij kon vinden. Ongeveer een uur na het feest wandelde ik naar de damestoilet. Een paar minuten later, toen ik terugliep naar de bar waar hij op me wachtte, dacht ik dat ik die bimbette met grote borsten zag en een decolleté dat nooit eindigde, gewoon van hem wegloopt.

"Hoe gaat het?"?? Ik vroeg hem. "Niet veel… "?? zei hij met een grijns die me deed denken aan de tijd dat hij werd gepromoveerd tot zijn eigen hut op kantoor. Een paar minuten stil drinken en neuriën later, hij keek me alleen maar aan en zei: "Hé Bella, hoe zit het met het een nacht te noemen, huh? Ik voel me niet zo goed en deze plek is nogal zwak ... "??

"Gaat het, schat? Je bent aan het zweten ... "?? Ik vroeg hem terug. Hij zweette veel, en ik dacht echt dat hij zich behoorlijk ziek voelde. Hij keek op een gespannen manier rond, "ik weet niet, ik denk dat ik gewoon de zak moet raken ... Ik voel me nogal misselijk." ?? Ik hield zijn handen vast en sloeg zijn arm om mijn heup en we liepen naar de kamerdienaar. Een paar minuten later dreef ik hem terug naar zijn plaats. We kwamen vrij snel en ik bood aan om bij hem te blijven, maar hij zei dat ik me geen zorgen moest maken.

Hij verontschuldigde zich dat hij niet kon rondhangen en zei dat hij het nog een dag zou verzinnen. "Val me niet lastig, ik bel je morgenochtend als ik beter word?" ?? hij zei. Ik glimlachte naar hem, kuste hem en reed verder. Een paar minuten later besefte ik dat hij geen pillen had om hem te helpen beter te worden. Ik trok een 24-uurs apotheek binnen en plukte er een paar over de aanrechtpillen en een heetwaterzak. Ik kon me voorstellen hoe blij hij zou zijn om mij te zien, met een tas vol medische spulletjes! Dat zou hem natuurlijk alleen laten zien hoeveel hij voor mij betekent.

Ik kwam bij zijn deur en vond zijn deur op slot van buiten. Ik probeerde hem op zijn mobiele telefoon te bellen maar hij reageerde niet. Ik vroeg een vriend die bij de poorten van zijn appartement was. Hij vertelde me dat Hugh net een paar minuten terug was in zijn auto. Ik was verrast! Ik bedoel, kwam hij achter mij aan? Misschien voelde hij zich beter en wilde hij met mij terug naar het feest? Het was tenslotte een geweldig feest.

En toen kreeg ik een knagend wantrouwen over 'dat' feestje.

Er was absoluut iets te gek. De bimbette. Hugh. Zijn plotselinge misselijkheid. Niets was logisch. En juist toen begonnen mijn oerinstincten, en voor het eerst in twee hele jaren, twijfelde ik eigenlijk aan mijn man. Ik vroeg me af of hij inderdaad terugging naar het feest om bij haar te komen. Ik heb hem nog een paar keer gebeld. Er was geen reactie. Ik leunde achterover in mijn auto en probeerde uit te zoeken wat ik moest doen.

Ik bedoel, terug naar de club gaan en proberen hem te vinden zou zeker laten zien dat ik hem niet vertrouw, wat ik doe! Aan de andere kant, gewoon loslaten en naar huis gaan, zou me veel slapeloze nachten achterlaten. Ik dacht dat ik gewoon naar het feest moest gaan. Natuurlijk, als hij er niet was, zou hij het nooit weten, of wel? En wat hij niet weet, zal hem geen pijn doen. Zolang ik op het feest geen vrienden tegenkom die denken dat ik terug ga om mijn vriend te bedriegen met iemand anders!

De rit van tien minuten voelde veel langer en toch korter, en deze keer was ik degene die huiverde van het koude zweet. Ik voelde me raar en er klonk een gekke rush door mijn ruggengraat. Een deel van mij was versteend en een ander deel was sadistisch enthousiast over het feit dat hij hem op heterdaad betrapte. Ik reed naar de club en stapte uit de auto en liep regelrecht de club in. Ik stond bij de ingang en onderzocht het feest. Hij was er niet. Ik voelde mijn rush naar beneden glijden en domheid nam me over.

Een goede tien minuten scannen en ik heb hem nergens gevonden. Ik voelde me zo stom en bitchy. Hoe kon ik ooit aan mijn eigen ware liefde twijfelen? Ik besloot een drankje te nemen om mijn zenuwen te kalmeren voordat ik naar huis ging. Ik liep naar het aanrecht, bestelde een cocktail en ging neuriënd op een van de aanstekelijke deuntjes die op de grond werden gesponnen.

Halverwege mijn drankje raakte ik verveeld door daar te gaan zitten en nam ik mijn toevlucht tot mensen die toekeken. Terwijl ik rondkeek, zag ik een stel elkaar tegen een muur betasten. Ze leken zich niet bewust te zijn van de mensen in de buurt en waren elkaar aan het strelen alsof er geen morgen was. "Ga een kamer halen, mensen!" ?? Ik schreeuwde in mijn hoofd. Ik keek me verlegen in de ogen. [Quiz: Zou je ooit vals spelen tegen je partner?]

Ik wilde niet dat ze me betrapten en aannamen dat ik mijn jolies kreeg door ernaar te staren. Maar zoals we allemaal weten, is het niet gemakkelijk om je ogen af ​​te sluiten voor een paar dat in het openbaar dartel wil worden. Ik nam af en toe een paar vluchtige glimpen van ze af, ik kon niet teveel zien in de duisternis, maar hun kracht was mild interessant. Ik dronk mijn drankje op en stond op om naar huis te gaan en waarschijnlijk langs zijn plaats te komen om te zien of hij terugkwam. Misschien had hij gewoon wat frisse lucht nodig.

Toen ik mijn overjas aantrok, zag ik het paar ook in de richting van de deur lopen. Ik wilde niet kijken, dus ik zat gewoon in mijn overjas en snelde omhoog. En net toen hoorde ik een sletterige stem achter me, "dus wat denk je dat je vriendin nu doet ?!" ?? God, ze moet een slet zijn, zei ik tegen mezelf. En toen hoorde ik een stem de woorden zeggen die me daar bijna hebben gedood. "Dat stomme meisje denkt dat ik ziek ben in bed!" ?? antwoordde een andere stem, vervuld van vervelende humor. Ik kende die stem. Ik kon het niet geloven. Hoe kon Hugh dit doen, en hoe kon hij zulke dingen over mij zeggen ...

Ik draaide rond en keek ernaar. Het was de bimbette en ze was rond Hugh gewikkeld! Ik keek hem alleen aan met koud stromende ogen. Ik was verbrijzeld en ik wist niet wanneer ik begon te huilen. Ik voelde me zo goedkoop en gebruikt. Ik wilde mezelf doden, en toch kon ik niet wachten tot hij me schudde en me vertelde dat het allemaal een droom was.

Hij staarde me alleen maar aan met de uitdrukking van een hert in de koplampen. We staarden allebei alleen maar naar elkaar, terwijl de handen van de baffette langzaam in Hugh's borst en taille gleden. Ze keek ook geschokt en ze deed een stap achteruit. Hugh zei een paar seconden niets. "... Bella, het is niet hoe het eruit ziet ... Het spijt me ... laat het me uitleggen ..." ?? mompelde hij snel.

Waar dacht hij in vredesnaam aan ?! Dacht hij dat ik alles wat ik zag en hoorde kon vergeten, alleen maar omdat hij het woord 'sorry' met een stel wartaal toevoegden? De wereld draaide om me heen en ik opende mijn mond om te spreken. De eerste paar seconden grepen frustratie en woede me en er kwam geen geluid uit mijn mond. Ik kon niet wachten tot verloren woorden uit mijn mond kwamen. En die nacht gebruikte ik mijn handen, mijn vingers en mijn nagels tot ik de woorden vond die ik wilde gebruiken. Ik was bozer dan ik ooit was in mijn leven. Ik werd verblind door woede.

Je weet hoe het verhaal gaat. Je weet wat er die nacht gebeurde. Ik doe mijn best om de details te vergeten, dus ik zou me veel beter voelen als ik er niet verder op inging. Maar we zijn die nacht uit elkaar gegaan.

Twee geweldige jaren van liefde stortten neer in een moment van lust voor hem. Maar nu, als ik terugdenk, ben ik er vrij zeker van dat het niet zijn eerste keer was in die twee jaar. Hij leek een kampioen in het zoeken naar kansen. Misschien was ik de stomme die vertroebeld was door de liefde.

Ik nam een ​​week rust, omdat ik te verwoest was om mijn gezicht naar de buitenwereld te laten zien. Ik heb later leren kennen dat hij de volgende ochtend weer op kantoor was. Die vreemdgaande engerd! Ik was de eerste dagen alleen en toen kwamen een paar van mijn oude vrienden langs om me gezelschap te houden. Maar niets vrolijkte me op en de gedachte om naar hetzelfde kantoor te gaan waar hij werkte, en zijn gezicht weer zag scheurde mijn binnenkant.

Een week later, de volgende maandag, besloot ik naar mijn werk te gaan en de laatste twee jaar te vergeten alsof het een slechte nachtmerrie was. Ik kon er echter niet aan denken. Ik voelde me zo kwetsbaar en verschrikkelijk omdat hij me behandelde alsof ik geen gevoelens had.

En het ergste was dat hij zojuist tijdens de hele aflevering had gebeld. Ik liep naar mijn hut en keek door de ruiten. Heel wat mensen in het kantoor waren geanimeerd aan het chatten. Mijn baas stapte in mijn hok en vroeg me hoe ik me voelde. Ik vertelde haar dat ik in orde was. "Hugh heeft me alles verteld. Het spijt me dat dit is gebeurd, maar verleidingen zijn moeilijk te weerstaan ​​... "?? zei ze terwijl ze me recht in de ogen staarde. Ik was geschokt. Hoe kon deze vrouw zijn zijde nemen na alles wat er gebeurde? "Dus ben je van plan om met hem terug te gaan, of verder te gaan?" ?? zij vroeg. "Natuurlijk kan ik er niet aan denken om met hem terug te gaan", ?? Ik schoot terug. Ze glimlachte naar me en liep naar buiten.

Ik kon niet begrijpen waar ze het over had. Ze is een bloederige vrouw, kan ze mijn gevoelens niet begrijpen? Maar de reactie van mijn baas op de aflevering was niets vergeleken met hoe ik me voelde toen ik hoorde van de binnenkant vuil. Een collega van mij die me goed kende, ging tijdens de lunch bij me zitten en vertelde me wat ik wilde weten, en ook waarom iedereen zo vreemd deed. Blijkbaar had Hugh iedereen op het werk verteld dat ik een affaire had met een andere man, en dat hij me betrapte op een feestje toen hij daar met zijn neef uit de stad kwam.

Dat wijf van een bimbette, zijn neef ?! En mijn vriend vertelde me dat iedereen zijn kant van het verhaal echt gelooft omdat hij sinds de afgelopen week somber en depressief probeert te handelen.

Het enige dat ik probeerde te doen, was sterk zijn en de pijn in mij verbergen, terwijl iedereen dacht dat ik harteloos was. Ik was stomverbaasd om te weten hoezeer hij mijn imago had aangetast om eruit te zien als de aardige jongen voor iedereen op het werk. Ik liep naar zijn hok om met hem te praten, en hij vermeed gewoon mijn ogen. Nog voordat ik een woord kon zeggen, schreeuwde hij gewoon met een pijnlijke daad: "Blijf van me weg, Bella. Ik wil je niet nog een keer zien! "?? En voordat ik kon vergelden, liep hij weg. Ik schreeuwde het uit, zodat iedereen de waarheid kon horen. 'Jij was degene die me bedroog, Hugh, en die teef was niet je neef, toch?' ?? Hij reageerde niet. "Antwoord mij, verdomme!" ??

De klootzak deed alsof hij doof was voor alles wat ik zei. Hij gaf me gewoon geen antwoord en mijn ogen stroomden weer in tranen uit. Zijn ontkenning en leugens verbrijzelde me boven de controle, en ik schoof de stoel snikkend naar beneden. Wat had ik gedaan om dit te verdienen!

Ik probeerde mijn collega's en mijn baas de waarheid te vertellen, maar ze leken niet te overtuigd. Ze keken me aan alsof ik de promiscue was en hij als de lieve goody boy die een vlieg niet zou schaden. Een paar weken gingen voorbij en ik besloot om niet met hem of over hem te praten. Maar het kermen ging door. Het leidde tot verschillende gesprekken tussen de vrouwen en ik kreeg uiteindelijk veel blikken van de mannen. Hugh leek echter de tijd van zijn leven te hebben. Hij was het leven van het kantoor en was even betrokken bij het kantoor als ik eruit was. Ik vond het leuk om alleen in mijn hut te zijn, maar de rotzooi stopte hier niet.

De geruchten groeiden gewoon en het werd erger met elke dag die voorbijging. Een maand later was ik in voor een onbeschofte schok.

De meeste mannen in het kantoor leken erg geïnteresseerd in naar mijn borsten te staren. Het was walgelijk, totdat een vriend me de werkelijke reden vertelde. Die lunchpauze zei ze: "Hugh verspreidde een gerucht naar iedereen die oren had dat een van je borsten veel kleiner was dan de andere, dat je een boob met weefsels propt om ze gelijkmatig te maken. Het spijt me van dit alles, maar ik ben er vrij zeker van dat Hugh degene was die je bedrogen heeft. "?? Ik kon niet geloven wat ik hoorde. Waarom gedroeg deze griezel zich zo? En mijn vriendin had me net verteld dat ze NU geloofde dat ik de waarheid sprak. Betekende dat dat ze me tot vandaag niet geloofde? Wat de hel?!

Ik was depressief en bracht het grootste deel van de tijd huilend door.

Was het mijn fout dat ik betrapt hem vals spelen? Ik ervoer wraak van een egoïstisch gedumpte ex. Maar ik wist dat ik het niet verdiende. Ik was een leuke meid die verliefd was, totdat hij besloot om af te dwalen. Moet ik de schuld krijgen? Maar ik was, en ik wist niet waarom. En het deed me zoveel pijn.

In de loop van de tijd verspreidde hij meer geruchten dat ik slecht in bed lag, maakte grappige geluiden tijdens het orgasmen en had verschillende seksuele fetisjen. Mij ​​werd verteld dat ik ook een slechte minnaar was, en volledig promiscue. En het ergste was dat de boodschappers die mij over deze geruchten vertelden me altijd hetzelfde zeiden: "Ik weet dat Hugh liegt en dat je onrecht hebt aangedaan. Het spijt me, maar ik denk dat je wilt weten wat hij over je vertelt ... "?? [Bekentenissen: Waarom heb je het uitgespeeld met je ex?]

Waarom zouden ze het gerucht zelf niet kunnen sluiten en de anderen proberen te overtuigen? In plaats daarvan wilden ze een deel van de roddels zijn en dan doen alsof ze zelf goody goody waren, voor me. Ik was het allemaal zat.

Ik was een boksbal en een pot roddel geworden voor iedereen op het werk en niet voor de mijne. Ik werd zelfs benaderd door verschillende mannelijke collega's voor een fling, omdat ze dachten dat ik iets voor hen had. Twee maanden tot de dag dat ik Hugh met die bimbette ving, diende ik mijn ontslagpapieren in. Ik verliet het kantoor waar ik een deel van was, bijna een decennium lang.

Hugh was er toen ik wegliep. Hij grijnsde. Ik wilde hem daar neersteken. Hij had mijn hele bestaan ​​verpest. Mijn leven was verbrijzeld en dat allemaal omdat ik verliefd op hem werd. Ik kon niet eens begrijpen waarom hij dat deed, hij had kunnen proberen het goed te maken met me. Misschien heb ik hem zelfs nog een kans gegeven om het goed te maken. Aan de andere kant, ik heb tenminste de klootzak leren kennen die hij echt was.

Ik heb mijn lessen op de harde manier verliefd geleerd. Voor de meesten van ons is liefde misschien wel het grootste en het grootste geschenk dat we ooit uit het leven hebben gekregen. En een break-up is misschien wel het moeilijkste deel van ons bestaan. Maar door mijn gebroken liefde, kwam ik erachter dat verliefdheid inderdaad het gelukkigste deel kan zijn, maar een scheiding kan soms slechts een klein deel van de pijn zijn die ervaren kan worden.

Als je ooit uit elkaar moet gaan, niet alleen goed met wroeging en verdriet. Wees voorzichtig met je eigen geheimen en bereid je voor om je ergste innerlijke vijanden te confronteren terwijl ze uitgestort worden voor de hele wereld om te zien. Ik was niet bereid om mezelf te rechtvaardigen en het enige dat gebeurde was dat ik als een slet werd bestempeld.

Natuurlijk, als je voorzichtig bent om in de eerste plaats met de juiste persoon uit te gaan, hoef je je geen zorgen te maken. Maar ik was geen stom persoon en hij leek de perfecte man gedurende twee hele jaren, tot de nacht dat ik zijn blik met ontrouwe wormen opende. Noem het het lot, of een draai van omstandigheden. Misschien moest ik het opnemen tegen de meedogenloze meedogenloosheid van mijn egoïstische ex, of misschien was ik te stom om confrontatie te vermijden en terug te vechten. Ik had te veel fouten gemaakt in die twee maanden na het uiteenvallen. Nu voel ik de pijn van een gebroken hart niet meer.

Ik ben gewoon heel boos op hem en de manier waarop hij me naar een donkere hoek duwde. De geruchten en de manier waarop ik werd behandeld, heeft mijn hart verhard. Ik voel me gewoon bedrogen en gekwetst. En mijn hart kookt met een vendetta die wraak wil nemen.

Dus als je ooit geconfronteerd wordt met een vals liefhebber, onthoud dan mijn verhaal en hoezeer het ook pijn doet, wees bereid om de waarheid te weerstaan ​​en bereid te zijn om het in het openbaar uit te vechten. Soms verliefd, hoe meer je de wond negeert, hoe groter de wond wordt. En er is geen enkele wond die pijnlijker is dan die veroorzaakt door een schadelijke ex die geruchten verspreidt.

[Verhaal: Hij heeft me tegengehouden en ik ben terug bij hem!]

Isabella is overgestapt naar een andere baan en een ander kantoor. Maar ze herinnert zich haar wraak tegen de wraak van een ontrouwe ex, en is van plan ooit weer op hem terug te komen.