5 fases van rouw in echtscheiding en al het andere tussenin
Hoewel niemand echt bereid is om hun huwelijk uit elkaar te laten vallen, laten deze stadia van verdriet in een scheiding je tenminste weten wat je kunt verwachten als de tijd daar is.
Het einde van een huwelijk is een van de meest levensveranderende, zo niet de meest verwoestende gebeurtenis die een golf van gemengde emoties teweegbrengt. Niemand trouwt immers met iemand met de bedoeling om uiteindelijk te scheiden. Dus of je huwelijk nu in der minne eindigt of als een hevige storm, je hebt nog steeds zoveel dingen te betreuren en door de stadia van verdriet in een scheiding te gaan.
Een fase is het verlies van je partner, de persoon die zo'n speciale plek in je hart had en waarvan je dacht dat je de rest van je leven zou doorbrengen. Je kunt ook rouwen dat de toekomst die je voor ogen had en die je wilde doorbrengen met die persoon, instortte.
Elk groot en verwoestend verlies, zoals dat van een scheiding, heeft tot gevolg dat beide partijen een rouwproces doormaken. Hoewel elke echtscheiding uniek is en mensen er op verschillende manieren doorheen gaan, voel je nog steeds een scala aan emoties, zoals de verschillende stadia van verdriet bij een scheiding. Deze fasen omvatten vaak ontkenning, woede, onderhandeling, schuld en acceptatie.
Stadia van verdriet in een scheiding en al het andere daar tussenin
Hoewel mensen niet dezelfde fasen in dezelfde volgorde doorlopen, zijn deze gevoelens wat u kunt verwachten als u door uw scheiding gaat. Hier bespreken we deze vijf stadia van verdriet en al het andere daartussenin. En laat je zien hoe je werkt via iets dat zo levensbedreigend is als gescheiden van je partner.
# 1 Shock. Dit is de fase waarin je je misschien geschokt voelt door wat er is gebeurd. Hiermee is verdoofdheid, zoals je geest en je lichaam blokkeert de pijn die leidde tot de scheiding. Voor sommigen kan dit slechts een paar minuten van een emotieloze limbo tot zelfs weken van verdoving duren.
# 2 Ontkenning. Deze fase wordt gekenmerkt door het onvermogen om de realiteit van de situatie te accepteren. Dankzij je brein, dat is bedraad om onbewust lijden en pijn te voorkomen, vind je het moeilijk om de situatie te begrijpen, en deze ontkenning verzacht enigszins de klap van je scheiding.
# 3 Pijn en angst. Naarmate de ontkenning afneemt, treft de pijn u volledig, samen met het besef dat u en uw echtgenote nu inderdaad afzonderlijke wegen gaan. Bij de scheiding komt pijn als een vertrouwd gevoel dat elke dag op je weegt.
Dit gaat ook gepaard met angst als je wereld instort, vooral als je al jaren bij je partner bent en eraan gewend bent ze als onderdeel van je routine te hebben. Dit is ook het moment waarop je je afvraagt of je ooit zult genezen, iemand anders zult vinden, of dat je alleen de rest van je leven alleen zult doormaken.
# 4 Woede. Je kunt ook woede voelen over je situatie, omdat je nooit had gedacht dat zoiets ooit zou gebeuren. In gevallen waarin je het gevoel hebt dat je partner je onrecht heeft aangedaan *, zoals als ze vals spelen *, voel je je verraden. Alsof je hele wereld misschien gewoon een leugen is geweest - en je geeft je partner daarvoor de schuld.
Er kunnen ook momenten zijn dat je boos op jezelf bent omdat je de dingen hebt laten verlopen zoals ze eindigden. Familie en goede vrienden kunnen ook woede voelen jegens u of de ander; terwijl in dit stadium mensen dichtbij u twee partij kiezen.
# 5 Afdingen. Na de angst komt er een soort licht in je hoofd dat zegt: "Misschien kunnen we nog steeds dingen repareren" of "Misschien kan ik ze nog steeds terug krijgen." Hier begin je alles wat je weet over wat er is gebeurd samen te voegen. Als het uw echtgenoot is die van u wilde scheiden, probeert u met hen onderhandelen om weer bij elkaar te komen.
Je kunt ook een spirituele beroering voelen waarin je tot God bidt en misschien zelfs met hem onderhandelt om dingen terug te zetten zoals ze waren.
# 6 Schuldgevoel. Deze schuldfase begint een soort van genezingsproces als de realiteit van je scheiding inzakt. Je vraagt jezelf af wat je had kunnen doen om je huwelijk te verwoesten. Backtracking op je keuzes, je wordt geplaagd door "what ifs", en voel je zo schuldig dat je zou willen dat je de tijd terug kon draaien.
# 7 Depressie en eenzaamheid. Met echtscheiding, zoals een stressvolle en tumultueuze gebeurtenis voor iedereen, begint de depressie uiteindelijk. Echtscheiding breekt een gezin uit elkaar en beïnvloedt iedereen erin. Zelfs voor ouders die hun kinderen verdrietig vinden, kan de scheiding hartverscheurend zijn. Tel daarbij de juridische veldslagen en alle emotionele opbouw, vermoeidheid, eenzaamheid, verdriet, teleurstelling, verlies van eetlust, slapeloze nachten, rusteloosheid en vele andere effecten in.
Een dergelijke eenzaamheid kan lang duren, met als gevolg een klinische depressie die moet worden aangepakt door een professional.
# 8 Reflectie. Soms proberen mensen hun tijd met andere dingen bezig te houden om de scheiding en het verdriet te vergeten. Maar dingen hebben altijd een manier om je in te halen. Alles wat je ziet, zelfs de meest alledaagse dingen, herinnert je aan je partner en hoe de dingen waren.
Je blijft nadenken over wat je relatie was geweest, wat je nog meer in diepe droefheid kan vangen.
# 9 Acceptatie. In deze fase begin je de realiteit te erkennen dat, hoewel je een mislukt huwelijk hebt, je geen mislukkeling bent. Je begint de realiteit van de scheiding te accepteren en dat er enkele dingen zijn die je alleen moet doen * opnieuw *. Als u kinderen hebt, accepteert u ook de voorwaarden rondom de scheiding en hoe uw nieuwe opzet zal zijn. Je weet nu dat je vanaf het begin begint, maar dat feit doet niet zoveel meer pijn.
# 10 De opwaartse wending. Door deze fase, hoewel de wolken van duisternis nog niet zijn opgeheven, voel je je een beetje beter als je je settelt in een nieuwe routine in je leven. En je hebt al vrede gesloten met je nu ex-echtgenoot. Je bent nu hoogstwaarschijnlijk vrijgezel of staat op het punt het echtscheidingsproces af te ronden. Je zegt dat het ergste voorbij is, omdat je meer betere dagen ervaart dan slechter. Vanaf hier wees bereid om verder te gaan.
# 11 Reconstructie. In deze fase ben je nu meer gefocust op hoe je je leven als alleenstaande en mogelijk alleenstaande ouder kunt leiden. Deze reconstructiefase duurt enige tijd, maar de duur hangt af van hoe emotioneel stabiel je bent na het rouwen van je scheiding. Als je je als het ware in een nieuwe groove nestelt, heb je tenminste voldoende motivatie om verder te gaan, ongeacht hoe traag of snel dat zou zijn.
Je begint te plannen, deze keer alleen en je bent je aan het voorbereiden op een toekomst zonder je vorige partner.
# 12 Hoop. Nu, je hebt je misschien heel goed gerealiseerd dat het leven * en de liefde * inderdaad verdergaan en je dagen helderder zijn dan ze waren. Je komt nu niet alleen elke dag langs - je kijkt echt uit naar wat ons te wachten staat.
Ondanks alle negativiteit die je hebt meegemaakt terwijl je door je scheiding haastte, kun je nu zeggen dat je gelukkig en genezen bent en veel positiever over het leven. Op dit punt geloof je dat als je ooit tegen je ex botst, je niet zoveel bitterheid hebt.
Net als elke vorm van verlies, het hebben van een huwelijkseinde * of het nu door je eigen doen is * triggert nog steeds veel emoties. Om te zeggen dat het een achtbaanrit is, kan gemakkelijk een understatement zijn. Het zijn eigenlijk heel veel dalen en dalen voordat dingen opduiken. Eén ding is zeker, het is niet het einde van alles en er zal een dag komen waarop je uiteindelijk zult stijgen!
Echtscheiding is moeilijk, maar uiteindelijk kom je er wel doorheen. Gescheurd, verbitterd, getekend met littekens, bang. Maar het belangrijkste is hier, jij zullen er doorheen komen. En als dat eenmaal gebeurt, zul je ontdekken dat er na een scheiding nog steeds een mooi leven is.
