15 Poëzie lijnen die je in de war brengen AF

Laten we eerlijk zijn, soms kan poëzie behoorlijk verwarrend zijn. Maar gedichten kunnen je ook verlichten en je je hele universum in vraag stellen. Sommige lijnen zijn super diep en laten je nadenken over dingen die je nog nooit eerder hebt overwogen, en soms is de toon alles, van dom tot melancholisch, ongeacht het onderwerp. Je hebt waarschijnlijk gemerkt dat je om middernacht emotionele poëzie leest na een slechte break-up, maar heb je deze 15 poëzielijnen eerder gelezen? Waarschijnlijk niet. Wat meer is, ze hebben het potentieel om de manier waarop je naar het leven kijkt volledig te veranderen. Het kan zijn omdat ze zo herkenbaar zijn, of misschien omdat ze je wereld helemaal op zijn kop zetten, maar je had geen idee hoe slecht je deze moest lezen. Als je dat nog niet bent, kun je een grote poëzie-liefhebber worden. Hier zijn 15 poëzielijnen die je laten zeggen wat?!. Maak je klaar.

15 "Ik wil als water zijn. Ik wil door vingers glijden, maar een schip omhoog houden. "

Dit kan ertoe leiden dat je je hele universum in vraag stelt. Want wat is je identiteit? Kun je door je vingers glijden, maar een schip omhoog houden? Kun je het een of het ander doen? Oké, oké, dus je hoofd doet nu een beetje pijn. Het zijn lijnen zoals deze die je doen twijfelen aan wie je bent als persoon en dit soort gedicht zal je serieus doen nadenken over wie je bent. Je bent misschien als water, maar vooral omdat je gewoon een beetje vochtig bent en te veel huilt. Yup, je bent een plas waar veel op gestapt wordt. Misschien zul je op een dag zo inspirerend zijn als water in deze poëtische lijn kan zijn, maar waarschijnlijk niet zo snel. Misschien zou je kunnen zeggen dat al je plannen door je vingers glippen omdat je tragisch slecht bent in het engageren? Ja, dit citaat heeft je behoorlijk aan het denken gezet, want nu probeer je te kiezen welk element je misschien bent als je geen water bent. Je vraagt ​​je hele universum in twijfel.

14 "Voor een reep chocola in beide handen, is een goed uitgebalanceerd dieet voor mij!"

Heb je iets verkeerd gedaan? Wat voor soort dieet heeft een chocoladereep in beide handen? Dat is het soort dieet dat echt geweldig voor je klinkt. Meld je aan, toch ?! Zelfs als je jezelf nooit hebt toegewijd aan serieus, hardcore dieet, heb je in ieder geval gekeken wat je van tijd tot tijd hebt gegeten. Dit maakt dat je je afvraagt ​​hoe je ooit je eetgewoonten hebt benaderd en je vraagt ​​je misschien af ​​of chocolade het enige is dat je ooit echt moet eten. Dit gedicht stelt adequaat dat de spreker "klaar is met alle rage diëten" en je kunt je daar helemaal in vinden, daarom zou je kunnen gaan zitten en groots debatteren over wat je eet. Voeg wat chocolade toe aan elke maaltijd, toch? Het enige dat er echt toe doet, is dat wat je in de mond gaat, heerlijk smaakt. Dat is het dieet voor jou, dus het is niet meer nodig om iets in vraag te stellen.

13 "Er is veel dat je kunt zien als je je ogen heel goed opent."

Vertelt deze regel dat je je een weg door het leven hebt gekneed? Waarschijnlijk. Open je ogen zo breed als ze kunnen worden en dat zal je door het leven helpen. De menselijke soort is berucht omdat hij vaak niet oplettende is, zou je niet zeggen? Dat geldt vooral voor je vriend, toch? Natuurlijk, deze poëzie is meer een metafoor omdat het niet is alsof je echt meer met je ogen open kunt rondlopen dan ze al zijn. Het vertelt je in feite dat je meer bewust moet zijn van de mensen en plaatsen en dingen om je heen en dat je veel meer van je leven moet genieten. Dus je moet zeker luisteren. Maak een wandeling in het bos en het geeft je helemaal duidelijkheid. Deze poëzielijn doet je je visie in twijfel trekken en de waarheid is dat je je waarschijnlijk afvraagt ​​of je net de bewegingen van je leven hebt doorgemaakt. Misschien is het tijd voor een bril, of is het misschien tijd om wakker te worden en je leven samen te beginnen.

12 "Een gans kan vliegen met een stel ganzen, maar in Canada heb ik geen meese gezien."

Moose en gans rijmen zeker, maar dit gedicht vraagt ​​je waarschijnlijk af waarom je zegt "kijk naar alle elanden" en niet "kijk naar alle meese". Ja, de Engelse taal is absoluut raar en je zou er waarschijnlijk de hele dag vreemde dingen over kunnen vinden. Je taal is een soort van je universum en je vraagt ​​je af wat het precies is dat uit je mond komt. Wat lees je trouwens eigenlijk? Het moet voor andere mensen behoorlijk moeilijk zijn om de Engelse taal te leren, en je bent zeker blij dat je niet in hun schoenen staat. Wie vond dit rotzooi? Wie het ook was, ze doen je hersens echt pijn en je waardeert het niet. Nu ik erover nadenk, was dit waarschijnlijk de reden waarom je het zo moeilijk had om te leren lezen. Het gedicht gaat verder met te zeggen: "Tenslotte zijn er meer dan één muis muizen, maar op mijn blok hebben we huizen, geen hersen." Ja, dat is genoeg Engels voor jou vandaag.

11 "Ik kan niet begrijpen hoe ik werd betrapt, door die twee vervelende overvallers - rode wijn en port."

Dit gedicht is een donkere rit van start tot finish, omdat de spreker zegt dat hij is aangevallen met een klap tegen het hoofd, en dat "mijn maag en de inhoud ervan niet langer vrienden zijn." U voelt echt voor deze arme kerel omdat hij beroofd is absoluut een angstaanjagende ervaring. Maar ... hij werd niet door een persoon overvallen, maar door drank ?! Yup, we zijn allemaal minstens een keer in ons leven misbruikt door rode wijn en bakboord, en ze hebben ons zeker beroofd en ons in bed laten liggen biddend voor het einde. Ugh, katers. Wordt beroving echt zo slecht als een kater worden? Nee, maar dit gedicht heeft je laten twijfelen aan het misbruik dat alcohol je doorzet en waarom je jezelf laat lijden. Poëzie lijkt je echt dingen te doen vragen waar je nog nooit eerder over hebt getwijfeld, en misschien denk je na over je universum terwijl je nipt aan een glas van je favoriete rode wijn. Pas op dat je niet wordt overvallen door die gefermenteerde druiven (alweer).

10 "Stof als je moet, maar onthoud, ouderdom zal komen en het is niet vriendelijk."

Dat klopt, stop nu met het doen van je klusjes. Waarom zou je er zelfs aan denken om je huis schoon te maken als er belangrijker dingen zijn om te doen? Wanneer je op je sterfbed ligt, zal je niet terugdenken aan al die glorieuze tijden waarin je je huis hebt afgestoft. Ga een berg beklimmen of een hond kopen, want dat is goed besteedde tijd. Als er wat stof in je huis is, kan het je echt iets schelen? Natuurlijk, je zult veel niezen, maar voor je het weet ben je oud en wou je dat je al die tijd niet aan het schoonmaken was. Dit gedicht heeft je serieus aan het denken gezet over je prioriteiten. Je moeder heeft je altijd gezeurd om je huis schoon te houden, maar misschien had ze al die tijd het mis. Het is tijd om het schoonmaken uit je universum te verbannen en je leven te leiden zoals jij dat wilt, vol met boeken, muziek, zonneschijn en bakken. Dit gedicht geeft je de motivatie om echt te gaan doen wat je wilt, omdat de ouderdom komt.

9 "We waren als parallelle lijnen: altijd dichtbij, nooit samen."

Deze komt iets dichter bij huis. Misschien denk je aan een onbeantwoorde liefde, of misschien een verslechterde relatie met een familielid, maar deze vergelijking kan de reden zijn dat je problemen had met die ene speciale persoon. Het lijkt erop dat je altijd hetzelfde levenspad volgt, toch? Je zou nooit een manier kunnen vinden om echt met elkaar in contact te komen. Het leek alsof de gemeenschappelijke grond nooit solide kon zijn, en dat is echt tragisch. Aan de andere kant, misschien gaat dit over die ene collega die je echt verafschuwt, en je bent een heel stuk dichter bij elkaar dan je wilt zijn. Godzijdank zal er altijd die afstand zijn, maar het moet echt een stuk verder zijn. Je ondervraagt ​​alle fouten in elke relatie die je hebt, en probeert te redeneren wat voor soort lijn jij en die persoon zijn. Misschien zou het leven makkelijker zijn als je gewoon loodrecht zou kunnen staan.

8 "Je kunt de pizza beter in vier stukken snijden, omdat ik niet genoeg honger heb om zes te eten."

Oké, technisch gezien is dit een citaat en geen regel uit een echt gedicht, maar het is nog steeds volledig relatable. Dit is een bedrieglijke manier om jezelf te laten denken dat je niet zoveel pizza eet als je eigenlijk bent. Het is het meest poëtische wat je ooit hebt gehoord, toch? En het gaat zeker over je favoriete onderwerp (pizza). Waarom heb je hier niet eerder aan gedacht? Je zou echt willen dat je zo slim was en je denkt waarschijnlijk: "Als ik de hele pizza eet zonder hem helemaal te snijden, dan heb ik maar één plakje gegeten." Ja, je lichaam zal geen idee hebben hoeveel calorieën je krijgt met deze openbaring. Dit was de meest baanbrekende ontdekking van je leven, en het heeft je universum compleet veranderd en je alles wat je dacht te weten over het eten van pizza, in vraag stelde. Het is tijd om één plak in de oven te gooien, en je gaat nu je lichaam in allerlei verschillende maaltijden proberen te trippelen, vooral omdat je technisch gezien minder zult eten.

7 "De avonden, ochtenden, middagen gekend; Ik heb mijn leven afgemeten met koffielepels. '

Je bent hier behoorlijk verbaasd over, en je denkt er behoorlijk over na. Hoe zou je je leven meten? Je zou het waarschijnlijk eens zijn dat je je leven meet met koffielepels, gezien hoeveel je ervan drinkt. Zou je je leven kunnen meten aan pizzapunten? Ja, absoluut (hoewel je het misschien niet wilt toegeven). Dit is een beetje verwarrend en je zou moeite kunnen hebben om de exacte betekenis te begrijpen, maar zo werkt poëzie meestal. Misschien betekent het dat de spreker hun leven meet in zorgvuldig geplande doses, en misschien kunt u zich daar helemaal mee in verbinding stellen. Het is tijd om in het moment te gaan leven en je geen zorgen te maken. Spontaniteit is het nieuwe zwart, toch? De zin verwijst ook naar herhaling lijkt het, en je hebt waarschijnlijk een beetje van dat in je leven gezien de meeste mensen vallen in eindeloze routines. Deze poëzielijn doet je vragen stellen over hoe je leeft, en het is tijd om meer plezier te maken.

6 "Iedereen in mij is een vogel, ik sla al mijn vleugels."

Als je dit visualiseert, is het misschien een beetje eng. Het is weer zo'n lijn die je misschien moeilijker laat nadenken over je leven, maar dat is de reden waarom poëzie je de hele wereld in vraag stelt. Het zou je kunnen verbazen als je hoort dat dit gedicht over een baarmoeder gaat, wat je waarschijnlijk nog meer verwart. Wanneer je je baarmoeder viert, doe je dat dan door al je ongeboren kinderen voor te stellen als vogels? Dat soort klinkt als de plotlijn voor een horrorfilm, maar als je er echt hard over nadenkt, zou het mogelijk kunnen zijn om de schoonheid van het visuele te waarderen. Je kunt de rest van de dag nadenken over waar de spreker van dit gedicht met dit gedicht over een baarmoeder naartoe ging, maar je zult niet klagen omdat je de viering van de vrouwelijke anatomie graag wilt vieren ... zelfs als het je universum een ​​beetje vreemdeling.

5 "Ik wil met je doen wat de lente doet met kersenbomen."

Oke, een beetje sensueel met de poëzie! Dit is een vrij opwindende regel en het kan de volgende tekst zijn die je naar je vriend stuurt om de stemming in de juiste richting te laten gaan. Het is poëtisch, maar je kunt je voorstellen dat je dit zegt tegen iemand met wie je misschien in bed ligt. Als je erover nadenkt, brengt de lente kersenbomen tot leven op de mooiste manier mogelijk, dus het kan ook een van de meest romantische dingen zijn die je ooit tegen iemand hebt gezegd. Je vraagt ​​je af hoe je lief bent geweest als je praat over je schoonheid, en je hebt er spijt van dat je niet eerder aan iets slims hebt gedacht. Waarom kan je verstand woorden niet samenvoegen om mooie, zoete woorden te maken? Yup, je zou willen dat je geest romantisch tot leven zou komen zoals de kersenbomen in de lente. Misschien zal dit je verlichten om je poëzie op te nemen. Creativiteit kan immers heel romantisch zijn.

4 "De kreeft en de krab op een dag, stelde een vriendelijke race voor."

We denken allemaal hetzelfde: hoe komen een kreeft en een krab in een race? Dit kan een vraag zijn die je de rest van je leven bijblijft, en de waarheid is dat het gedicht niet onthult wie wint. Dit kan geen hazen zijn, maar de schildpadachtige soort, omdat krabben hun zijsporen gebruiken en je bent niet eens zeker of kreeften kunnen rennen. Wie heeft de leiding over deze race? Degene die dit gedicht heeft geschreven, heeft je dag flink verpest en je wilt schaaldieren veel moeilijker onderzoeken, omdat je waarschijnlijk niet in slaap zult vallen als je probeert uit te zoeken waarom deze twee personages precies een vriendelijke race hebben voorgesteld. Er zijn enkele gedichten die je serieus aan het denken zetten, en dan zijn er gedichten zoals deze. Het zou je kunnen motiveren om naar school te gaan voor de wetenschap, gewoon om een ​​wedstrijd tussen een kreeft en een krab te beginnen. In dit gedicht denk je aan dingen die je nooit voor mogelijk had gehouden en vraag je je af in welke richting poëzie tegenwoordig gaat.

3 "Een vrucht is voorbestemd om te worden gesneden, het zingt voor het blad."

Hier is nog een gedicht dat je doet nadenken over dingen die je nooit had gewild. Als je erover nadenkt, is de verpersoonlijking van fruit echt tragisch. De volgende keer dat je een sinaasappel in stukjes snijdt, raak je misschien alleen maar aan het denken over hoe het werd geboren om in plakjes te worden gesneden en opgeslokt. Als het zegt dat het voor het blad zingt, heeft het dan te maken met al het spritz dat eruit schiet terwijl het snijdt? Dit gedicht kan je gemakkelijk een emotionele achtbaan naar beneden halen, en voor zover er gedichten zijn die je niet begrijpt omdat ze zo diep en welsprekend zijn, zijn er ook gedichten zoals deze. Het is raar om over dingen na te denken op een manier dat je er nooit aan wilde denken, maar je kunt tenminste zeggen dat je je geest opent voor een nieuwe wereld. Misschien kun je op een dag het tragische lot van fruit vergeten, maar je kunt je aardbeien tot die tijd inkorten.

2 "Jij die water in wijn verandert, lost die calorieën op als ik eet!"

Dit is duidelijk een pleidooi voor de Heer om voedsel te ontdoen van alle calorieën. Waarom heb je hier niet eerder aan gedacht? Dit is een totale game-wisselaar. Dit gedicht bespreekt een diepe liefde voor bakken, waar je het volledig mee eens bent omdat je van fluweelachtige chocoladetaart houdt, maar natuurlijk leidt dat je naar een donker, ongezond pad waar je niet aan kunt ontsnappen. Dit zal uiteindelijk het lot van ons allemaal worden, tenzij we de Heer ervan kunnen overtuigen alle voedsel uit de ketens van calorieën te bevrijden. Kun je je voorstellen wat je wilt eten zonder gevolgen? De wereld is een wrede plaats en probeert ons te dwingen gezond te eten, maar misschien zal een klein beetje bidden al onze problemen oplossen. Het enige wat we kunnen doen is proberen, toch? En natuurlijk meer brownies bakken. Je vraagt ​​jezelf al af waarom je hier niet al aan hebt gedacht. Als alle poëzie gaat over chocolade en bakken, dan zit je er helemaal in.

1 "Maar nu ik ouder ben, heb ik mijn lichaam vrijgemaakt; er is het comfort van elastiek, waar eens mijn middel zou zijn. "

Je denkt waarschijnlijk dat deze poëzielijn suggereert dat je je lichaam gevangenhoudt, dankzij de druk die op vrouwen wordt uitgeoefend om perfect te zijn. Hoe ouder je wordt, hoe ontspannener je je voelt met je natuurlijke staat. Als je nog niet zover bent gekomen, is dit gedicht waarschijnlijk iets voor jou om mee om te gaan en probeer je je voor te stellen hoe je die staat precies zou kunnen bereiken. Het kan nu een behoorlijk stuk voelen, maar al snel zal het comfort van het elastiek je rekkende lichaam omsluiten terwijl je middel verdwijnt. Omhels de veranderingen van je lichaam, het zal volledig bevrijdend zijn. Je zou willen dat je eerder meer poëzie als dit zou lezen, omdat het je absoluut op een andere manier naar het leven en zelfs naar jezelf doet kijken. Hoe ouder je wordt, hoe vrijer je zult voelen, en dat kan je universum meer dan iets anders veranderen. Poëzie is serieus goed voor de ziel en geest.