11 feiten over de vrouw die haar periode voor 5 jaar had

Periodes zuigen. Bekijk gewoon elke tampon-commercial. Farmaceutische bedrijven proberen al jaren producten te leveren aan vrouwen om deze maandelijkse onaangename crisis het hoofd te bieden, maar het feit is: ze zijn nog steeds verschrikkelijk. Er wordt van veel dingen gezegd dat dit het bloedbad van je slaapkamers in de reguliere misdaadscène beschrijft: haaienweek, maandelijks monster, what-the-heck-bleeds-for-seven-days-and-doesn't-dood of zelfs een god van dank -Ik heb geen zwangere ervaring. Maar stel je eens voor dat je je menstruatie drie dagen niet hebt, vijf dagen, of zelfs tien dagen niet. Wat dacht je van een maand, vraag je je misschien af? Raad nogmaals. Probeer vijf jaar. Chloe Christos, een 27-jarige in Australië, had het ongeluk te worden geplaagd door oneindige happen, krampen en veel te veel bloed om over na te denken. In het geval dat uw nieuwsgierigheid de beste van u heeft gekregen, zijn hier 11 feiten over de vrouw die vijf jaar lang haar menstruatie had gehad.

11 Chloe Christos kreeg haar eerste menstruatie op 14-jarige leeftijd

De meeste adolescente vrouwen krijgen hun perioden op elk moment van (gemiddeld) 12 tot 17. Ze kunnen altijd eerder of later beginnen, maar dat is slechts een ballpark. Vanaf 14 jaar is het veilig om te zeggen dat men nog steeds tijdrovend is. Je begint met pads, misschien een paar keer per maand in tampons, en leeft in de constante angst dat je door je jeans zult bloeden en die schattige jongen die je aan de andere kant van de wereld zit in de muziekklasse zal degene zijn die je grote rode vlek ziet smakken dep in het midden van je kont. Chloe's vijf jaar lange periode begon voor haar op de rijpe, jonge leeftijd van 14, en ze moest leven met belachelijke periodes tot een ontdekking werd gedaan op 19.

10 Chloe ontwikkelde bloedarmoede

Bloedarmoede is een aandoening waarbij je lichaam een ​​tekort aan rode bloedcellen of hemoglobine heeft, waardoor je over het algemeen wit en constant moe lijkt.

Chloe's oncontroleerbare bloedige periodes zorgden er onvermijdelijk voor dat ze meerdere keren naar de ER werd gejaagd om ijzerinfusies te krijgen voor de bloedarmoede die ze ontwikkelde. Als het zicht op bloed je niet bereikt, zal het bloedverlies en gebrek aan ijzer je zeker doen flauwvallen. Gelukkig voor Chloe was ze altijd op tijd bij het ziekenhuis.

9 Ze verloor elke vier dagen ongeveer een halve liter bloed

Volgens medische bronnen, "De gemiddelde hoeveelheid bloed verloren gedurende een periode is 30-40 ml, waarbij 9 van de 10 vrouwen minder dan 80 ml verliest. Zware menstruatiebloedingen worden in elke cyclus als 60-80 ml of meer beschouwd. "Dit is beangstigend gezien het gemiddelde volwassen menselijke lichaam ergens tussen 4,5-5,5 l bloed bevat. Dat betekent dat Chloe om de 4 dagen 20% van al het bloed in haar lichaam verloor. Hoewel witte bloedcellen en bloedplaatjes zeer snel in het lichaam worden vervangen, kan het enkele weken duren om rode bloedcellen te vervangen, wat bijdraagt ​​aan haar bloedarmoede.

8 Chloe wachtte vijf jaar voordat ze naar een dokter ging om het probleem te bespreken

De maatschappij heeft ons geleerd dat perioden erg privé zijn. Met uitzondering van een gesprek met de gezondheidszorg van je moeder of alleen voor meisjes, moeten ze niet worden besproken, vooral niet met jongens. Het is een taboe-onderwerp dat privé moet worden behandeld. En helaas, dat is wat Chloe deed. "Ik wist dat het niet helemaal goed was, maar ik schaamde me ook om erover te praten, ik voelde me heel anders en alleen." Ze leed aan abnormaal lange perioden in stilte omdat ze zich niet veilig voelde om met iemand anders te praten. Chloe moet overal een voorbeeld voor vrouwen zijn, en periodes en problemen rondom hen zijn niets om je voor te schamen. Ze zijn normaal (en verleend, een beetje rommelig) en moeten worden gevierd, niet worden gemeden.

7 Chloe ervoer seksisme in het ziekenhuis

Als het niet erg genoeg is dat dit arme meisje vijf jaar heeft gewacht om naar een dokter te gaan over haar lopende medische problemen, terwijl er in het ziekenhuis wordt gezegd dat ze niet zo goed is behandeld als mannelijke patiënten. Haar 'probleem' werd gekleineerd en veel van de ziekenhuismedewerkers leken veel meer bezorgd om de mannelijke patiënten dan voor haar vanwege haar constante bloedtransfusies voor bloedarmoede. Dit hielp bij te dragen aan het geheim houden van haar ernstige gezondheidsprobleem.

6 Ze probeerde een synthetische medicamenteuze behandeling om het bloeden te stoppen

Mevrouw Christos kreeg een medicijn in een poging haar ernstige bloedstoornis te stoppen. Helaas voor haar kwam dit medicijn samen met een hoop andere onaangename symptomen. Hoewel het niet is bevestigd welk medicijn ze heeft gekregen, kan worden aangenomen dat het een synthetisch progesteron-achtig medicijn of mogelijk transexaminezuur is, dat krampen, migraine, diarree, problemen met het gezichtsvermogen, misselijkheid of ernstige buikpijn kan veroorzaken..

5 Ze had een hysterectomie "voorgeschreven"

Toen de medicamenteuze behandeling met het synthetische medicijn na een lange gebruiksperiode niet werkte, stelden artsen voor dat ze een hysterectomie zou ondergaan, wat als je onbekend bent de verwijdering van de baarmoeder inhoudt, en wat Chloë voelde "maakte haar een vrouw. "Hoewel ze er niet zeker van was of ze in de toekomst wilde ontdekken dat ze kinderen had, was ze nog steeds terughoudend over de procedure, vooral op zo'n jonge leeftijd. Ze was zich heel goed bewust van de mogelijkheid om in de twintig haar menopauze in te gaan.

4 De lange periode van Chloë werd veroorzaakt door de ziekte van von Willebrand

U bent wellicht meer bekend met hemofilie, een ziekte waarbij in zeldzame gevallen iemand kan doodbloeden van iets eenvoudigs als een snee in papier. De ziekte van Von Willebrand, voor degenen die onbekend zijn, is een bloedingsaandoening die voorkomt dat uw bloed goed stolt en uw hele leven blijft bestaan. Het treft tot 1% van de bevolking. "Vrouwen hebben vaak last van menorragie, zware menstruaties die langer duren dan gemiddeld." Het kostte artsen vijf jaar vanaf het moment waarop Chloe haar eerste menstruatie kreeg en wist dat iets niet goed was om haar te testen en de oorzaak van haar abnormale bloeding te achterhalen..

3 Chloe vond eindelijk een "remedie" in Paracetamol

Hoewel VMD geen officiële heeft genezen per se vond Chloe verlichting toen ze een medicijn werd voorgeschreven dat voornamelijk aan mannelijke patiënten met hemofilie wordt toegediend. Ze wordt geciteerd als te zeggen, "het is het verschil tussen twee weken van de maand in het ziekenhuis worden opgenomen en er twee nemen paracetamol en het hebben van een warmtepak voor één dag. "Dit medicijn stelt haar in staat om een ​​relatief normaal leven te leiden zonder belachelijk lange periodes en voortdurende ziekenhuisopname.

2 Chloe vecht overal het stigma voor vrouwen

Het is een feit: het had Chloe vijf jaar nodig gehad om eindelijk te proberen echte hulp te krijgen van een medische professional. Of het nu gevoelens van persoonlijke schaamte waren of de sociale negativiteit rondom alle dingen vagina, Chloe zit niet langer in stilte. Tien procent van de vrouwen heeft dezelfde baarmoederaandoening als [Lena] Dunham [endometriose], maar andere ziekten, die niet gelinkt zijn aan het vrouwelijke voortplantingssysteem en die veel minder mensen treffen, ontvangen meer geld voor onderzoek. "Ze heeft het over de reproductieve gezondheid van vrouwen en ze houdt niet tegen. Overal hoeven vrouwen niet meer in stilte te lijden en daar is ze één persoon voor.

1 Chloe Christos kan nu een normaal meisje zijn

Hoewel dat misschien grappig klinkt, en net iets uit Peter Pan, had Chloe allesbehalve een traditionele tienerervaring en landde in ziekenhuizen in bijna elk land dat ze bezocht. Dankzij het medicijn kan ze nu het leven voortzetten als stylist en als art director, zonder te hoeven leven in angst voor zowel schaamte als ernstig letsel, resulterend in weer een nieuw ziekenhuisbezoek. Chloe heeft het geluk dat ze niet meer gedefinieerd hoeft te worden door haar kwaal. Een interview over haar fantastische werk stelt: "Ze was die ongrijpbare vrouw, haar dat over haar rug liep, wie een papieren tas kon dragen en niet alleen trekte, maar er ongelooflijk uitzag." En één ding zeker: geen van die laatste quote heeft iets te maken met een stomme, bloederige periode.