Wat je wilt zeggen tegen degene wiens hart je brak

Je hebt je excuses uitgeput, maar een deel van je wil nog steeds contact zoeken. Dit is wat je wilt zeggen tegen de man wiens hart je hebt gebroken.

Wat kun je nog meer zeggen tegen de persoon wiens hart je brak, afgezien van een verontschuldiging? Niets. Alles wat je kunt zeggen is "Het spijt me". ?? Je kunt niets veranderen met woorden. Het enige dat u kunt doen is mensen helpen genezen. Het is een tijdje geleden dat ik met die persoon sprak. Ik wed dat hij veranderd is - eigenlijk weet ik zeker dat hij dat wel heeft.

Er zijn veel mannen in mijn leven gekomen - brave mannen, slechteriken, valsspelers, geliefden, enz. Ik weet niet hoeveel impact ik op hen heb gemaakt, maar ik weet wel dat ik een stempel heb gedrukt op de persoon wiens hart dat ik brak. Hoe moet ik dat weten? Omdat ik daar was voor, tijdens en na brak ik zijn hart. Dus, hier is wat ik hem wil zeggen: het spijt me zo dat ik je hart brak, maar ik ben blij dat je nu eindelijk goed bent.

De woorden die ik wil zeggen

Spijt hebben zou niets goeds hebben gedaan, als je nog steeds in die donkere plaats was, heb ik je binnengelaten. Als ik me toen verontschuldigde, zou je gewoon boos zijn geweest. Je zou niets goeds hebben gezien in mijn bedoelingen. Op dat moment was ik de vijand. Ik was de vijand waar je nog steeds van hield. Ik was de vijand waar je niet langer van kon houden.

Maar dingen veranderden. Ze zijn het beste veranderd. Dat zie je nu, toch? Ik weet dat je dacht dat het breken van je hart het ergste was wat ik ooit zou kunnen doen, maar laten we toegeven dat er veel ergere dingen zijn die ik had kunnen doen.

Ik had je kunnen bedriegen. Ik zou je lichamelijk pijn kunnen doen. Ik had zo'n vreselijk persoon kunnen zijn dat je liefde helemaal niets betekende. Maar ik deed die dingen niet, en ik was niet dat type persoon. Misschien is dat waarom je hart brak - omdat ik geen slecht genoeg persoon kon zijn om je uit liefde voor mij te laten vallen.

Ik kan klinken alsof ik opschep en misschien ben ik dat wel. Ik ben er trots op dat ik geliefd ben door iemand zoals jij. Ik ben er trots op dat ik een persoon was die goed genoeg was om de genegenheid te krijgen van iemand die zo mooi is als jij. Jij bent de enige persoon die mijn leven een waardig gevoel gaf toen ik mezelf als niemand zag.

Als je er niet was om van me te houden, denk ik niet dat ik het had kunnen overleven. Het beste aan het hebben van mensen die van je houden - afgezien van je familie - is dat het bewijst dat iemand anders daar niet genetisch geprogrammeerd is om je bestaan ​​te waarderen. Je hebt het net gedaan. Je opende je voor mij en liet me zien dat mensen in staat waren om lief te hebben.

De beslissing

Je hart breken was geen vooropgezette daad. Ik ging niet naar je toe wetende dat ik je hart zou breken. Ik wilde gewoon dat iemand praatte over punkrock muziek die goed klinkt op de stereo, maar ziet er slecht uit op mijn spijkerbroek. Ik wilde lachen om Ren en Stimpy, omdat niemand anders de tijd had om ze op onze leeftijd te bekijken. Ik moest over mijn vrienden jagen, omdat meisjes niet vertrouwd konden worden. Ik wilde een vriend.

Toen ik jonger was, zag ik dat de meeste onzekere meisjes in mijn klas - waaronder ik - meer geïnteresseerd waren in het krijgen van aandacht van jongens. Toen ik je vriend werd, kon ik eerlijk gezegd niet die drang voelen om je de oppervlakkigheid van mijn kleding, haar en make-up te laten waarderen. Uw validatie was niet nodig, omdat ik meer geïnteresseerd was in de dingen waardoor ik me niet klein voelde. Ik was meer geïnteresseerd in de dingen waardoor ik me nu, gelukkig en ontspannen voelde.

Helaas beslissen we niet wat er in ons leven gebeurt. We beslissen niet over wie we verondersteld worden om verliefd op te worden. Uiteindelijk was het grootste aantal dat we konden beheersen hoe we op de dingen zouden reageren. Je reageerde positief. Ik reageerde negatief. Helaas was dat waarschijnlijk een van de weinige keren dat tegengestelden weigerden aan te trekken.

Als gevoelens voelbaar waren, had ik misschien een scheur gehoord toen ik je hart brak. Ik wist niet dat je een soort ontkenningstape gebruikte om het op te lossen. Na een tijdje brak ik het opnieuw. Waarschijnlijk viel er een stuk uit, maar je besloot om wat misleidende lijm op te meppen en terug te plaatsen.

Waarom deed je dat? Waarom zou je jezelf opzettelijk in een positie brengen waarin iemand zonder achting in je hart kan blijven liggen??

Wat je me hebt geleerd

Ik kon je motivaties niet begrijpen en ik kon ook niets doen om je te stoppen. Je was erg veerkrachtig. Een meisje zou gewaardeerd hebben wat je gedaan hebt - vanuit een ander perspectief. Ik betwijfel of ze dat zouden hebben gedaan als ze in mijn plaats waren.

Waarom? Omdat we mens zijn. Ik heb je hart met een reden gebroken. Ik wist niet wat het was in die tijd, maar ik heb het eindelijk ontdekt, toen ik begon te leven met de gedachte aan wat ik deed, nog steeds in mijn gedachten zweeft.

Sommige mensen zullen door het leven heen leven zonder iemands hart te breken, maar de meesten van ons zullen het op een bepaald moment wel hebben gedaan. Ik raad niemand aan om een ​​paar harten te proberen te breken, maar ik zal ze zeggen dat het goed is en het gebeurde om een ​​reden.

De reden waarom ik je hart gebroken heb, is waarschijnlijk omdat het niet hebben van de mijne gebroken zou zijn. Stel je voor dat ik je hart niet zou breken, de jouwe zou heel zijn, maar de mijne zou dat niet zijn. Het spijt me dat ik niets kon doen om dat te voorkomen. Het was precies zoals het bedoeld was.

Je leven leiden zoals iemand anders dat wil, is niet iets dat uit liefde is voortgekomen. Het is gedaan vanuit een misleid ideaal dat het brengen van offers voor de mensen die om je geven je gelukkig zullen maken. Soms wel, maar ik wist in mijn hart dat dit hier niet het geval was. Ik gaf om je, maar ik wist dat niets de manier waarop ik me voelde zou veranderen.

De nasleep

Ik weet niet zeker hoe mijn acties je hebben beïnvloed. Ik zag alleen dingen vanaf de oppervlakte. Ik zag je lijden. Ik zag je er doorheen komen. Ik zag ook dat je eindelijk de effecten van die herinnering kwijt was. Ik betwijfel of je ooit zou vergeten wat er gebeurde, maar ik zie tenminste dat het op dit moment geen donkere beelden meer in je leven bevat.

We hebben er nooit over gesproken, dus ik zou niet weten hoe je je voelt over het verleden. Dat is maar goed ook, want het opdoen van die herinneringen zou ons niet ten goede komen. Ik denk dat de goede dingen die daardoor zijn gebeurd worden getoond in wie we nu zijn en wat we in het leven hebben bereikt.

Als er iets ergs met je was gebeurd - als mijn acties je leven uiteindelijk verpestten, zou ik niet weten wat er met me zou zijn gebeurd. Ik denk dat we allebei geluk hebben in die zin. Sommige mensen wier hart gebroken was, konden niet herstellen. Ik wou dat ze dezelfde opvattingen hadden als wij.

Ik ben hier niet om de pijn die ik je heb veroorzaakt en de voordelen die je ervan hebt gepompt, in de vingers te krijgen. Het was alles wat je was. Je hebt het zelf gehaald. Je vrienden en familie hebben misschien geholpen, maar je was sterk genoeg om er doorheen te dringen.

Ik wou dat ik je hart niet hoefde te breken om dit deel van ons leven te bereiken. Het spijt me dat het moest gebeuren, maar ik heb er geen spijt van. Weet gewoon dat hoewel ik je hart heb gebroken, ik denk dat de mijne ook een beetje brak toen ik het deed.

Er zijn vragen, gedachten en niet-gezonden berichten die je misschien wilt zeggen aan degene wiens hart je hebt gebroken, maar nooit zou kunnen. Als je het uit je borstkas haalt, of de persoon in kwestie het weet of niet, kan het helpen om de vaak veronachtzaamde pijn van degene die het hart van een ander brak te genezen.