Startpagina » Love Couch » Heeft u ruimte in uw relatie nodig?

    Heeft u ruimte in uw relatie nodig?

    Heb je meer ruimte in je relatie nodig? Of wil je partner meer ruimte? De behoefte aan ruimte in liefde kan frustrerend zijn voor beide partners, maar in werkelijkheid kan het echt heel goed zijn voor de relatie, en voor jullie beiden als individu.

    Hier is een verhaal over ruimte en te aanhankelijk worden in de liefde, en waarom het respecteren van ruimte in relaties en het helpen van elkaar groeien zo belangrijk is in de liefde.

    Mannen zijn meestal degenen die klagen dat hun vrouw aanhankelijk is, maar wat gebeurt er wanneer de tafels worden omgekeerd? Noah Wilhelmsen bekent zijn eigen stint als een aanhankelijke kerel, toen dat het laatste was dat hij eigenlijk wilde zijn.

    Clingy guys? Wat is dat voor een vraag? Echt, maken ze ze zelfs tegenwoordig? Ze komen niet elke dag, maar als ze mee komen, vinden ze meestal een meisje dat van haar eigen onafhankelijkheid houdt. Ik geloof in de ruimte, niet zozeer dat ik zou willen neuriën "Altijd de laatste om te weten" ?? door Del Amitri als ik iets over mijn vriendin hoor van een community-site, maar gewoon een goed nieuw stukje.

    Ik zou het leuk vinden als we één keer per dag spreken, waarschijnlijk 's avonds laat, waar we over elkaars dag kunnen praten en met blije, duizelige gedachten in bed kunnen vallen. Ik ben sinds een paar maanden met een heel bijzonder meisje aan het daten. We ontmoetten elkaar op een conferentie en we begonnen het bijna meteen. Ik reed haar terug naar huis, wisselde onderweg nummers uit en ze hield van mijn CD-verzameling. Dat is chemie voor dummies, vind je niet?

    We hebben allebei een druk leven, en we bellen elkaar elke avond na het eten, en halen ongeveer een keer per week bij. Het was geweldig, bliksem sloeg in de snaren van onze harten elke keer als we elkaar ontmoetten, ze giechelde als een eerste dater, en ik charmeerde haar als een derde dater. We waren een gelukkig stel.

    Ik heb haar niet gevraagd, we kusten gewoon en sloeg die stap over. Elke dag misten we elkaar. Maar we hebben elkaar niet opgeroepen. Ik heb haar er ooit een keer over gevraagd.

    Waarom zouden we elkaar niet vaker bellen als we elkaar zo vaak zouden missen? Blijkbaar, als je iemand overdag mist, ga je zitten en glimlach je een paar minuten aan die persoon te denken, en dan ga je weer aan het werk. Op die manier weet u eigenlijk hoe speciaal die persoon voor u is, en tegelijkertijd verwent u het moment niet. Dat was haar idee. Ik kon dat nooit krijgen, maar ik vond het prima om volgens de regels te spelen.

    Vorige week belde ik mijn meisje op. We praatten laat na het eten en nadat we de knuffels, liefde en kussen hadden bijgevuld, hingen we allemaal gedrenkt in liefde op. Gelukzaligheid! En toen, een paar minuten later, kreeg ik haar telefoontje opnieuw. Dat was geweldig, geweldig! Ze heeft me zo gemist dat ze me terugbelde. Dat is wat ik eerst dacht. Maar blijkbaar was ze vergeten me te vertellen dat ze de komende twee dagen niet met me kon praten omdat ze bij haar beste vriend moest zijn die over een paar dagen zou trouwen, en ze logeerde bij haar vriend in de buurt.

    Awww .... Ik zou het missen als ik niet tegen haar sprak. Ze vertelde me dat ze me ook veel zou missen. Een half uur later hingen we op. Allemaal doordrenkt van chocolaty liefde. Maar. Er was iets ongemakkelijks in de lucht. En dan was er ook nog deze tromgeroffel. Ik zou mijn vriendin 48 uur niet spreken. Of was dat meer dan 48 uur? Ik kende de details niet, dus het maakte me gekweld. Ik viel in slaap en onze liefdesgeschiedenis dook die nacht in en uit mijn dromen.

    Ik werd 's morgens wakker en strekte zich uit naar een' s ochtends sterke jongen. Ik miste haar en haar aanraking. Ik keek naar mijn mobiele telefoon en staarde naar haar naam. Bellen of niet bellen. Dat was de vraag. Voors en tegens? Pluspunten, ik heb haar gemist. Nadelen, ze vertelde me dat ze het druk zou hebben. Nadelen winnen. Ik wacht. ik wacht hier.

    Ik ga naar mijn werk en ik werk. En haar lach komt dwars door de wolken sijpelen, samen met de zonnestralen door mijn raam. Ik mis haar meer. Ik pak haar pen uit mijn la, degene die ik heb gepikt de laatste keer dat we uit eten gingen. Een mooie, pastel een. Ik bracht het dicht bij mijn lippen, kuste het discreet, deed alsof ik diep en filosofisch in gedachten was, en snoof het toen. Op de een of andere manier bracht die pen herinneringen op aan haar Rock 'N Rose van Valentino. Ik kon het niet laten om me af te vragen wat ze droeg, in het wild, tijdens een huwelijksfeest.

    Lunchtijd. Heeft ze geluncht? Bruiloften zijn drukke zaken, wat als ze dat niet had gedaan? Misschien krijgt ze hoofdpijn. Ik heb niet gebeld. Cons won opnieuw. Tegen de avond vocht ik tegen een interne oorlog. Het kon me niet schelen of Cons won. Wie heeft de voors en tegens eigenlijk uitgevonden? Ik besloot haar te bellen. En ik deed. Ze antwoordde en ik denk niet dat ik haar prettige stem meer op elk moment eerder had kunnen waarderen.

    We spraken en de liefde regende weer. Ze miste me ook en nu werd de regen van liefde langzaam sterker en natter. Ze vertelde me dat ze wenste dat ze de bruid was. Met de kerel van haar vriend? Wat?! Oh oke, ze wilde trouwen met ... pauze ... pauzeer ... mij! Va va voom! Hubba Hubba.

    Nu hebben we het over gelukkige onweersbuien van liefde. Ik hing na een goede tien minuten op en ging weer aan het werk. Wat dacht ik eigenlijk? Wil je haar niet bellen? Natuurlijk zeggen vrouwen gewoon zulke dingen toch? Het is niet alsof ze ze bedoelen. Het was allemaal een test, ik had al eerder zulke dingen gehoord. Vrouwen leggen wat randvoorwaarden in liefde vast en wachten af ​​of de man het zou overschrijden, wat dan een schattig awww moment wordt.

    Ik belde haar nog een keer na het eten. Ze annuleerde mijn oproep en belde me na een paar minuten terug. Ze was ook allemaal blij en duizelig. We spraken bijna een uur en ik zakte weg in mijn bed, helemaal nat van de liefde. Ik werd de volgende ochtend wakker, alle tweeëndertig tanden in de open lucht en mijn lippen omhoog gekruld. Leed een beetje een kramp aan de kaak. Ik ben van plan om niet als een idioot te glimlachen zodra ik wakker word. Ontspan en maak eerst de spieren losser.

    Klik hier om verder te lezen: Ben jij ook Clingy in Love?