Madonna-Hoer Complex Is het nog steeds relevant? God, ik hoop niet!

Het Madonna-hoercomplex was een psychologische term geboren in een andere tijd. Misschien is het tijd om het te laten rusten. Tijden en attitudes veranderen.

Het Madonna-hoerencomplex is een psychologische term voor mannen die vrouwen op zo'n sokkel plaatsen dat ze geloven dat seks met hen minderwaardig is, of ze weigeren seks met iemand te hebben omdat ze geloven dat het hen op de een of andere manier doet bezoedelen.

Volgens Freud, die als eerste de term introduceerde: "Waar zulke mannen liefhebben, hebben ze geen verlangen en waar ze naar verlangen kunnen ze niet liefhebben." Het is een fenomeen, zoals beschreven door Freud, waar een man in conflict is door zijn extreme aanbidding van een vrouw en zijn verlangen naar haar op hetzelfde moment.

Emotioneel onbeschikbaar?

Het is de splitsing die een cognitieve dissonantie bij mannen veroorzaakt. Kortom, ze weten niet hoe ze van iemand moeten houden en ze tegelijkertijd moeten begeren. Een of / of psychologische splitsing, het wordt nog steeds door veel psychologen gebruikt om uit te leggen waarom mannen zo emotioneel niet beschikbaar zijn in hun volwassen relaties.

Het dwingt mannen ook om een ​​vrouw te zien als een hoer en wenselijk, of als een moederlijke figuur, en iemand om bewonderd te worden. Het zijn niet alleen mannen die last hebben van het Madonna-hoercomplex. Vrouwen worden voortdurend onderwezen dat ze zichzelf moeten reserveren.

En als ze te snel seks hebben, maakt dat hen tot een hoer. Dezelfde drang is er voor mannen en vrouwen, maar vrouwen worden geacht de hunne te onderdrukken en het spel te spelen met behulp van seks als een hulpmiddel voor het uiteindelijke winnen van het hart van een man.

Is het Madonna-Hoerencomplex nog steeds relevant in de 21e eeuw?

Het lijdt geen twijfel dat generaties experimenteren met seksualiteit op manieren die ooit taboe waren en tegen sociale zeden, maar er zijn nog altijd genderrollen die blijven bestaan, zelfs als feministische en gender-do-gooders proberen de natuurlijke genetische afdruk ongedaan te maken die we allemaal hebben gecreëerd met.

Veel sociaal psychologen geloven dat menselijke seksualiteit niet wordt gedefinieerd door genetische codering, maar door een overeengekomen reeks seksuele gedragingen in welke samenleving dan ook. Die sociale zeden worden vervolgens doorgegeven door socialisatie en verzorging en gepleegd door de hele beschaving heen.

Het probleem is dat het geslacht niet eenvoudigweg kan worden verklaard door rolmodellering en gedragsverandering.

Er is een interne drive die menselijke wezens moeten voortplanten. Het is in onze beschaving gestempeld om de soort te laten bloeien. De oorspronkelijke natuur van de mens zorgt ervoor dat ze zich willen voortplanten om hun genetische eigenschappen voort te zetten, terwijl ze tegelijkertijd worden verteld dat ze monogaam zijn en slechts één vrouw zijn. 

Een dichotomie tussen genetica en sociale zeden, het complex van de Madonna-hoer is waarschijnlijk afgeleid van alle psychologische factoren die conflicteren met sociale factoren in een samenleving.

Toxische mannelijkheid en veranderende genderstereotypen

Net als giftige mannelijkheid, wordt mannen verteld dat hun kenmerken, waardoor mannen, mannen, giftig zijn voor de samenleving en moeten worden onderdrukt. Zaken als concurrentie, agressie en bescherming worden geplet en vermaand door de onderdrukking van het gedrag van mensen en wat als acceptabel wordt beschouwd en wat niet.

Het is geen wonder dat iedereen zo verdomd in de war is. Moeten vrouwen zich gedragen als Madonna's en seks als een hulpmiddel hebben? Of wordt verondersteld dat ze gelijk zijn en toegeven aan hun seksuele verlangen zonder gevolg of angst om een ​​hoer te zijn? Zijn mannen in staat om een ​​freak in het bed te hebben, maar een vrouw die ze bewonderen en respecteren als hun liefhebbende vrouw?

Het lijkt alsof alles ondersteboven ligt, maar de realiteit is dat er niets echt is veranderd bij mensen, naast de manier waarop we onze seksuele neigingen definiëren en hoe we ze reguleren.

Veranderende mores

Het goede nieuws, of slecht, afhankelijk van wat jij denkt dat moraliteit is of hoe het gedefinieerd moet worden, is dat mensen veel meer accepteren van elkaars voorkeuren. Ze moeten ook niet langer hun interne seksuele driften verbergen, zoals homoseksualiteit of zelfs biseksualiteit.

Maar als sociale mores veranderen, laat het veel vragen wie ze zijn, van wie ze kunnen houden, van wie ze geacht worden te respecteren en waardoor ze een goed versus slecht persoon worden.

Seks wordt niet alleen minder 'taboe' om over te praten, te observeren of betrokken te zijn, maar het wordt ook steeds minder over ethiek of oordeel. Het is niet meer het geval waar een vrouw een Madonna of een hoer zou moeten zijn. In alle opzichten kan ze zowel zijn als waar ze is in het leven en wat ze voor zichzelf beslist.

Hoe het internet de seksualiteit verandert

Het internet heeft de seksualiteit van achter gesloten deuren naar alle personal computers over de hele wereld gebracht. Er is geen sluipertje meer achter rode tapijtdeuren in de videotheek om je kicks te krijgen, het enige wat je hoeft te doen is googelen "lullen" * of je nu lullen of Dicks Sporting Goods * bedoelt en er is meer porno dan je je kunt voorstellen.

Het gaat er niet om dat mensen in een vuile industrie films maken voor goed geld, zichzelf verlagen, het gaat over de opwinding van voyeurisme, een glimp opvangen van andermans privacy en genieten van hun rit.

Door vieze seks vies te maken, kunnen mannen hun innerlijke wezen vinden en zich er niet voor schamen. Verlangen ze naar hun moeders ... zeer twijfelachtig, hoewel sommigen dat wel kunnen. Waar ze naar op zoek zijn, is iemand die ze zowel verzorgt als pleziert. Zeer weinigen verwachten dat een maagd zijn dromen waar maakt. Niet dat jezelf redden een uitstekend idee is, het is alleen dat als je het niet doet, het je niet minder moreel of respectabel maakt.

Is het Madonna-hoercomplex nog steeds levend?

Het veranderen van het getij van seksuele mores gebeurt niet van de ene dag op de andere. Mijn vijftienjarige * oke, niet trots op het *, vertelt me ​​nog steeds wanneer iemand in zijn klas een "slet" is, wat betekent dat seks hebben te vroeg of zonder de juiste omstandigheden nog steeds niet acceptabel is.

Maar de one-night-stand op de universiteit tussen instemmende volwassenen wordt niet langer als geweldig beschouwd voor de gans en lelijk voor de gans, wat een goede zaak is ... ik denk?

Ik denk niet dat generaties die daarna komen in staat zijn zich te verhouden tot het Madonna-hoercomplex. Natuurlijk zullen er altijd de Norman Bates van de samenleving zijn, maar over het geheel genomen denk ik dat de genderkloof afneemt, dat mensen opener worden over het accepteren van mensen en comfortabel zijn met zowel genderrollen als sociale zeden. Je kunt een vloed niet stoppen, als je dat doet, kan het je misschien over de kop slaan.

Als je je zorgen maakt over het respecteren van een meisje in de ochtend, heb dan geen seks met haar totdat je er klaar voor bent, ongeacht de psychologische theorie die van toepassing is. In hetzelfde opzicht, als je niet comfortabel slaapt met iemand en bang bent dat ze respect voor je verliezen, dan is het niet het juiste moment.

Beschaving zal altijd proberen te definiëren wat je zou moeten voelen, wie je zou moeten zijn en wat je zou moeten geloven. Uiteindelijk is het enige dat telt als je seksueel ok bent met jou. Periode.