15 keer heb je je eigen hart gebroken

We delen vaak verhalen of geven advies over hoe je een gebroken hart kunt herstellen. Die artikelen zijn gebaseerd op het feit dat ze gekwetst zijn door een significante ander, die ofwel onverwacht uit de hand is gelopen of je onherstelbaar heeft verwond. Dat vreselijke gevoel dat je hart gebroken is, is verwoestend pijnlijk en kan je jarenlang beïnvloeden. Zoals het gezegde luidt, komen sommige mensen nooit over hun eerste liefdesverdriet heen. En het gebeurt niet alleen in datingrelaties, wanneer je iemand verliest, dit kan ook je hart breken, en voor iedereen die dit gevoel kent, weten ze maar al te goed hoe vaak het nodig is om verder te gaan.

Maar dit artikel bespreekt iets anders. In feite zullen we ons hier op concentreren, namelijk hoe u uw eigen verdriet kunt veroorzaken. Sommige mensen veroorzaken onopzettelijk hun eigen ongeluk door relaties en mogelijk geluk weg te duwen. Dit gaat niet alleen over je liefdesleven, je kunt jezelf misschien ook behoeden voor geluk in andere aspecten van je leven. Dit is niet eerlijk voor jezelf en de mensen om je heen, omdat je jezelf kunt behoeden voor heel veel geweldige dingen.

Als je denkt dat dit klinkt als iets dat je misschien doet, lees dan verder om meer te weten te komen. Zodra je je eigen gedrag kunt begrijpen, kun je beginnen eraan te werken.

15 Je wacht op een betere dag.

Een betere dag om je blog te beginnen, om je verhaal te delen, om alles te ontdekken wat je weet. Je wacht tot de bladeren zijn gevallen om door het park te lopen. Je wacht tot je niet zo verlegen bent om je camera te nemen en foto's maakt van mensen op straat. Je wacht op een datum voordat je een populair restaurant probeert. Je wacht op een nieuw liefdesbelang om over te slapen voordat je je favoriete kaars verbrandt. Je wacht totdat je betere slaapgewoonten hebt ontwikkeld voordat je aan yoga begint. Je wacht totdat je yoga hebt gebruikt om je kast te ontsleutelen en vreugde bij je thuis verwelkomt. Het is een levensversterkend domino-effect dat u plant, maar dat u weerstaat in beweging te zetten. Kortom, je zult elke reden vinden om op te houden met het nemen van de verlangens waarvan je denkt dat die je hart zullen aangaan, je ziel zullen bevredigen en je leven zullen versterken. Wat je echter niet begrijpt, is dat de beste manier om niet het beste leven te hebben, is om te wachten op een betere dag om ermee te beginnen.

14 Je raakt uit de rij met familie.

Om uit contact met uw familie te komen, is er, op zoveel manieren, dat u uit vertrouwen raakt. Daarom is een wantrouwen in partners en scepticisme tegenover liefde in het algemeen vaak direct gecorreleerd aan een gebroken ouderlijke band. Omdat dit, in tegenstelling tot romantische liefde, meer is dan een fall-out van een persoon, ben je uit de realiteit die je geschapen heeft, uit de bron gekomen die je tot leven heeft gebracht. Het gebeurt niet alleen als je je familie fysiek weg duwt, maar ook als je ze beoordeelt. Hoewel iedereen af ​​en toe eens een pauze van hun ouders nodig heeft, kun je niet weerhouden waar en waar je voor altijd bent weggegaan zonder te lijden. Want, zelfs als je verdoofd bent tot je teleurstelling, ben je nog steeds vervreemd van je emoties en, zonder het geloof in je familie om je te centreren, zweef je alleen maar over je eigen leven. Het punt is om geen oordeel te vellen; als je niet van hen kunt houden, vergeef hen dan.

13 U verontschuldigt zich voor elk klein ding.

Een kind rijdt op haar fiets, zijwieltjes en zo, wanneer ze zichzelf te hard corrigeert en je bijna op het trottoir rijdt. Je springt achteruit en biedt je excuses aan de moeder. Je staat op het punt een coffeeshop binnen te lopen, wanneer een gast die weggaat de deur voor je openhoudt. Je kijkt opgewonden op, een soort haast, verontschuldigt je snel en kijkt naar beneden. Nog vragen? Je professor vraagt. Hij roept je aan en je laat je hand zakken, maar niet voordat je zegt: "Sorry, ik heb maar één vraag." Klassiek, en toch waarom? Telkens wanneer je je verstrooid verontschuldigt voor __fill in de blank__, komt waar je je echt voor verontschuldigt, naar voren in de wereld. Al genoeg. Je hebt ook een aandeel in dit leven! Stop met het minimaliseren van uw aanwezigheid. Gooi je schouders naar achteren, maak er een gewoonte van om te glimlachen en leer te zeggen "het is goed", "maak je geen zorgen" en "dank je wel".

12 U vergelijkt uzelf.

Je wilt geloven dat dit de typische sociale media-val is, terwijl het echt het probleem van je ego is. Je scrolt door je feed en voelt twee dominante emoties. Afgunst en achterdocht. Afgunst dat een deel van iemands realiteit de jouwe is en niet de jouwe, en achterdocht over de vraag of die persoon het verdient, waar je ook jaloers op bent. Dit is je gevoel van eigenwaarde worstelen met de angst voor schaarste, het foute idee dat wat wordt beloond of beschikbaar is voor anderen, automatisch onbeschikbaar voor je wordt. Deze angst komt ook voort uit het verlangen om alleen te staan, om de eerste persoon te zijn waar de wereld voor zorgt, om de benijdenswaardige te zijn. Wanneer je ego je denken echter inhaalt, zie je niet dat die vergelijking geworteld is in redeembare kwaliteiten. Om je wrok op te lossen en deze kloof tussen jou en anderen te overbruggen, moet je het script omdraaien. In plaats van er indrukwekkend uit te kijken en je af te vragen "waarom ik niet", is de creatievere, fantasierijkere en bevrijdende vraag om jezelf af te vragen "hoe kan ik?". Start hier.

11 U neemt geen trots in uw huis.

Het is niet dat je een hekel hebt aan schoon te maken of minder om een ​​opgemaakt bed, een smetteloze gootsteen en de netheid van je huis, het is alleen dat het gasten meeneemt om je te motiveren om je huis schoon te maken. Dit is een van je meest schokkende neigingen omdat het een voor de hand liggende demonstratie is van je vermogen om het leven aangenamer te maken voor anderen dan dat je het voor jezelf maakt. Denk er eens over na, je zult voorover buigen om iets gedaan te krijgen als het betekent dat iemand een betere indruk van je achterlaat, maar hoe zit het met jouw indruk van jou?

Op een dagelijkse basis, zul je jezelf toestaan ​​samen te leven in omstandigheden die ondermaats zijn, zelfs als dit betekent dat je grijnst bij het zien van je badkamer terwijl je je tanden poetst. En toch zou je nooit je badkamer op deze manier laten zien. Je zou ze nooit blootstellen aan een vuile douche of erop staan ​​dat ze zichzelf met een handdoek afdrogen. Dus, waarom in de wereld verwacht je van jezelf? Houd jezelf aan hogere normen en trakteer jezelf als een gast. Maak huis schoon, droog af met een frisse badhanddoek en glans. Je bent voor altijd bij jezelf.

10 U denkt dat iedereen u oordeelt.

Als het gaat om relaties, ben je ervan overtuigd dat degene die achter jou aan komt een reactie tegen je is. Als zijn nieuwe vriendin blond is en jij een brunette bent, denk je: "wauw, dus hij voelde zich nooit tot me aangetrokken." Als hij een vrouw verkering heeft die een startup heeft, overtuig je jezelf ervan dat hij jou niet als een risico nemer. Als hij trouwt met de vrouw die hij na jou dateert, heb je nu het bewijs dat je iemand bent die het niet waard is om een ​​leven mee op te bouwen. Je vermogen om nieuwe conclusies te trekken op basis van de kleinste, meest vergezochte en irrelevante details is manisch, waanvoorlijk en zelfdestructief. Omdat jij degene bent die deze verhaallijnen creëert, is het bijna alsof je kogels in je eigen borst schiet. En de reden dat je dit doet, is dat je niet vertrouwt in alles wat je bent. Als je jezelf zou kunnen scheiden, zou je zien dat je je eigen persoon bent. En de schoonheid is dat niemand dat kan aanraken.

9 Je neemt de gedachten van iedereen over.

Wanneer u iets overkomt, moet u weten wat iemand anders denkt over wat er met u is gebeurd. Je dwangmatige vraag komt van een hypersensitieve weerstand tegen zelfreflectie. Je gaat niet "daar" omdat je niet weet wat je zult vinden en hoe dat dan zal voelen. Dit komt allemaal neer op je ongemak over macht. Je bent bang dat als je je eigen gedachten opdoet, je je machtig of machteloos voelt en je je onvoorbereid voelt voor de verantwoordelijkheid die in beide uitkomsten is opgelost.

Omdat je niet weet wat je al weet, heb je de neiging om strak te blijven als bud. Je bloeit niet omdat je jezelf daar nooit neerzet. En omdat je zelfsturing mist, daag je jezelf nooit uit om te groeien omdat je niet gelooft dat je het in je hebt. Je afhankelijkheid van de inbreng van anderen, laat je onvermijdelijk voelen alsof je van buiten bent om naar binnen te kijken. En, raad eens? Het is van binnenuit uitkijkend, dat je je het meest bevoegd voelt en het minst alleen.

8 Je negeert je intuïtie.

Als je je intuïtie volgt, kies je ervoor om naar de waarheid in je hart te luisteren. Het is daarom geen wonder dat de keren dat je je intuïtie negeerde je altijd de meest verwoestende liefdesverdriet nalieten. Niets is pijnlijker dan het verdragen van een gebroken hart dat zo duidelijk vermeden had kunnen worden. De vraag is waarom je tegen jezelf zou vechten, je intuïtieve kant, de kant die in jouw voordeel biedt.

Het idioom "beter de duivel die je kent, dan de duivel die je niet" nagelt. Je klampt je vast aan wat niet voor jou is bedoeld, omdat je bang bent voor het onbekende dat typisch, of althans tijdelijk, je eigen alleenzijn is. En toch, de duivel die je kiest, doet je nooit iets. Wetende dat jij degene bent die verantwoordelijk is voor het zwijgen van je hart en het over het hoofd zien wat goed voor je is, verlies je het vertrouwen in je vermogen om jezelf te beschermen en te verzorgen. Dit is een schokkende ervaring, omdat het je het eenzaamste mysterie onthult: als je jezelf niet kunt vertrouwen om te doen wat het beste is voor jou, wie zal?

7 Probeer te vallen in liefde.

Als het gaat om relaties, heb je een talent om in cirkels te dansen, uit de hand te lopen en emotioneel te imploderen. Je eigen liefde verwart je. Om te beginnen, heb je het moeilijk om de integriteit van je eigen romantische intensiteit te beoordelen. Je hebt het gevoel dat je niet zo verliefd bent geweest als dat je er naar greep. Maar je weet niet waarom.

Waarom zou je proberen iets samen te trekken dat er niet is? Omdat je je voorstelt dat er ergens een grootigheid voor je is om nog steeds te beweren - je beeldt je in dat er hoop is - en dat het aanraken ervan je zal verlossen van een anders zielige periode van je leven waarin je jezelf hebt proberen te leiden blindelings terug in een liefde die fout is gegaan. Het is hartverscheurend om te zien hoe je dit spel met jezelf speelt en ziet hoe je zoveel hoop investeert waar er niets meer te beweren is. Om te overwinnen wat er ontbreekt, is het geheim dat je jezelf moet bevrijden van alle verplichtingen die je hebt om wat er niet meer is.

6 Je loopt weg van het leven.

Sommige dagen voel je je ongelegen geïsoleerd. Verlammend zelfbewust. Je kijkt uit je raam en wilt gescheiden zijn van dat leven, een leven waar je je buitengesloten van voelt en niet sterk genoeg voor. Je kunt het geluid van je eigen gelach niet herinneren, dus neem je troost in alles wat je op TV hoort ontvouwen. Je wilt nu niet in bed liggen, maar als je aan de wereld ontsnapt, waar anders kun je dan gaan? Je huilt en denkt aan de vrienden die je hebt die nooit inchecken. Nu weet je dat wanneer je weggaat, mensen stoppen met reiken, zelfs vrienden.

Je kunt alleen maar zo vaak nee zeggen en je zegt altijd nee, vooral voor jezelf. In het begin was geen gevoeld dapper. Nu wil je gewoon ja zeggen tegen het leven. Je wilt in slaap vallen en 's morgens jezelf uit angst weghalen. Je wilt de wereld inlopen en opnieuw praten. Dit is voor jou een droom en je hebt er de grootste moeite mee. In de ochtend voel je je op een kleine manier zielig en dit zal genoeg zijn om je meteen naar huis te brengen. Dit eet je levend. Je mist de wereld, maar je weet niet hoe je erin moet zijn. Je wilt gedijen, maar het enige in je hart zijn tranen.

5 Je zit vast in je Exes.

Je weet nog steeds niet wat er mis is gegaan in je laatste relatie. Je begrijpt niet waarom je niet goed genoeg was om lief te hebben. Het niet hebben van deze antwoorden heeft je ontwikkeling gearresteerd, waardoor je in de achteruitkijkspiegel blijft kijken waar je je kracht geeft aan je vorige leven. Op sommige dagen wast nostalgie nog steeds over je, maar meestal is het spijt en woede. Door je uitsluitend te richten op de reden waarom je ex x, y en z deed, heb je hem laten prevaleren boven je eigen genezing. Dit weerhoudt je er van om de zilveren rand in je breuk te ontdekken en te zien dat de uitdagingen van je relaties eigenlijk cadeaus zijn die je groei bieden. Door niet naar je relatiegeschiedenis te kijken als stapstenen in een sterkere, betere richting, wordt je niet geïnspireerd om sterkere, betere keuzes te maken in liefde. Dit breekt je hart, omdat je relaties allemaal eindigen als haatdragende, op angst gebaseerde reacties op de laatste man in plaats van keuzes gemaakt met niets anders dan inzicht en pure liefde.

4 Je weigert om jezelf te helpen.

Voordat je machteloos was, was je in staat om hulp te bereiken en te ontvangen. Je had alle middelen binnen handbereik behalve, natuurlijk, wilskracht, nederigheid en eigenliefde. Het is moedig om daar ongetwijfeld om te vragen, maar om te overleven en te bloeien, moet je je comfortabel voelen met woorden die je nodig hebt. Niemand is een mindreader. Als het gaat om je eigen onbehagen, ben jij de enige die het kan verklaren. Het articuleren van de behoeften van je hart zal je nooit, nooit een van de zwakkere maken. En toch, door anders te veronderstellen, verzwak je jezelf in een onnodige bubbel die je zelf hebt gemaakt. Maar je hoeft niet te leven in deze illusie van zelfbescherming en, geloof het of niet, niemand wil dat je dat doet. Je denkt dat het een last is om een ​​vriend te vertellen dat je het huis uit moet, maar iedereen wil degene zijn die opgeroepen wordt. Je denkt dat het te vroeg is om een ​​therapeut te bellen, maar je kunt nooit te snel voor jezelf beginnen zorgen.

3 Je hebt geen tijd voor de kleinere dingen.

Je hebt hetzelfde aantal uren per dag als iedereen en toch geen moment om te sparen. Geen enkel moment om op te merken dat de zonsondergang zich over de hemel verspreidde. Geen enkel moment om door de kamer te lopen en hallo te zeggen tegen een buddy van voor altijd. Wat is er van je geworden? Misschien is het volwassenheid of eigenlijk gewoon je eigenbelang. Misschien is het jouw angst voor hoe het leven aanvoelt als je in een langzamer tempo bent afgestemd.

De ratrace houdt je in beweging, voor de zekerheid, maar het heeft weinig effect op je verplaatsen. Als je geen tijd vrijmaakt voor deze momenten, zul je uiteindelijk wanhopen en je afvragen hoe je nooit je dagen, je uren, je leven hebt kunnen waarderen. Wacht niet op dat ontnuchterende moment. Geef jezelf nu toestemming om je dagen niet als vanzelfsprekend te beschouwen. Word een kwartier vroeger wakker en bestel je koffie om te blijven. Zit ergens nieuw en kijk uit op de dag. Wie weet vind je misschien iemand recht voor je die je leven zou kunnen veranderen.

2 U concentreert zich op ongeluk in plaats van vreugde.

Als je verdrietig bent, ben je wanhopig om gelukkig te worden; als je gelukkig bent, ben je bang dat je terug zult vallen in verdriet. Dit is geen goed idee, want voor jou geldt dat waar je op focust zich uitbreidt. Dus, door je te concentreren op terugvallen in verdriet, haal je jezelf uit het geluk dat je zocht en eindig je naar je leven te kijken in plaats van vanuit een plaats van beperking en angst. Deze manier van leven werkt ook tegen je omdat het nooit eert waar je bent, en de realiteit is dat waar je bent is waar je moet zijn. Het punt is om er alles uit te leren. Door je te verzetten tegen waar je ook bent, verzet je je echter ook tegen het leerproces dat je nodig hebt om verder te groeien dan een bepaalde plaats. Je breekt je eigen hart door jezelf bang te maken voor je mogelijke gebrokenheid in plaats van je heelheid te vieren, waar je bent, en hoe ver je bent gekomen.

1 Je stopt kort van je droom.

Je bent het soort persoon dat haar uiterlijk kan bijwerken, omdat je denkt dat een frisse stijl je langer maakt en je helpt vriendelijk met jezelf te praten. Maar ook al zie je er mooi uit, je behandelt niemand mooier dan voorheen. Zelfs jij niet. Dit is slechts een voorbeeld van hoe je tekortschiet in de grote visie voor je leven. Er zijn ook andere manieren. U investeert in nieuwe bedrijfskaarten en geeft ze daarna nooit uit. Je vliegt naar een nieuw land maar loopt nooit met nieuwe ogen door de stad. Je besteedt al je tijd aan het in kaart brengen van je verovering, maar schroom niet om je te wenden tot elke stap op de lijst. Je voelt dat je jezelf terughoudt en dat je enthousiasme uitbrandt. Dit is echter niet vanwege een gebrek aan liefde, dit is alleen de angst die Chokehold voor je heeft. Je bent bang dat het bereiken van je dromen je leven niet zal veranderen, dus je leeft in afwachting van verandering maar snijdt jezelf af om het echt te laten gebeuren.